poniedziałek, 27 października 2014

Blokada Hajnanu



W związku z zaistnieniem stanu wojny z Japonia, ku Hajnanowi na początku marca 1904 r. ruszyły także siły z Nowej Kurlandii, w postaci pancernika Mieszko I i kanonierki Kraken, które były w zasadzie jedynymi nowoczesnymi polskimi okrętami w tym rejonie. Towarzyszył im zaopatrzeniowiec Nowa Kurlandia, który wiózł kilkuset żołnierzy stacjonujących dotąd w tej afrykańskiej kolonii. 15 kwietnia zespół osiągnął port Diego-Suarez na Madagaskarze, gdzie przystanął do końca miesiąca.

Japończycy tymczasem powzięli informacje o dokonującej się na Hajnanie koncentracji floty polskiej (eskadra z Madagaskaru osiągnęła Haikou z końcem marca) i postanowili temu przeciwdziałać. W sytuacji konieczności zapewnienia blokady Port Artura (a była jeszcze eskadra władywostocka, która stwarzała, przynajmniej teoretycznie, zagrożenie dla żeglugi i nad którą należało mieć pieczę) w rejon Hajnanu oddelegowano jedynie V dywizjon wiceadm.. Kataoki w składzie krążowników Itsukushima, Matsushima i Hashidate oraz starego (ex-chińskiego) pancernika Chin Yen, wspomaganych przez mały krążownik pancerny Chiyoda (formalnie należący do VI dywizjonu) który po zatopieniu Wariaga nie był już potrzebny na wodach koreańskich, kanonierki Chokai, Atago i Maya z VII dywizjonu, dywizjon torpedowców (4 jedn.) oraz kilka kanonierek pomocniczych (zmobilizowane niewielkie statki cywilne, liczące do 1000 BRT). Te siły Japończycy, nieco z konieczności, uznawali chwilowo za wystarczające do blokady Hajnanu, świadomi bowiem byli awarii pancernika Kazimierz II Sprawiedliwy, jak również nie wiedzieli na razie nic o rejsie zespołu z Nowej Kurlandii.

W tym miejscu musimy się pochylić nieco nad geografią okolic Haikou. Port ten leży  nad stosunkowo wąską cieśniną Qiongzhou pomiędzy Hajnanem a Chinami kontynentalnymi. Liczy ona nie więcej niż 20-30 km szerokości. Podejść do portu (jak i wyjść z niego) można z dwóch kierunków – zachodniego, od strony Morza Południowochińskiego, lub wschodniego, od strony Zat. Tonkińskiej, po okrążeniu całego Hajnanu. Okolice portu są raczej niewysokie, pozbawione dużych wzniesień, jednakże ze względu na przebieg linii brzegowej, aby zagrozić bazie z morza, przy ówczesnym zasięgu artylerii trzeba wejść na wody cieśniny.
Z dwóch podejść do bazy, Japończycy uznali za bardziej newralgiczne wschodnie i tu skoncentrowali swoje siły, od czasu do czasu delegując jedną mniejszą jednostkę do pilnowania wyjścia zachodniego. Było to też podyktowane względami logistycznymi – łatwiej utrzymać było blokadę od strony wschodniej, bowiem czas na jaki poszczególne okręty musiały ją opuszczać by uzupełnić zapasy czy paliwo na Tajwanie, był zdecydowanie krótszy.    

W takiej sytuacji, 22 maja 1904 r. polski zespół minął Da Nang i znalazł się w bezpośredniej bliskości Hajnanu, nie napotykając żadnych sił japońskich. Pierwszy kontakt z wrogiem nastąpił dzień później, 23 maja kiedy to w późnych godzinach popołudniowych zespół natknął się na pełniąca dozór kanonierkę pomocniczą Kosho Maru (1883, 564 BRT) która rzecz jasna nie miała żadnych szans i została zatopiona kilkoma salwami. Odgłosy walki zaalarmowały jednak znajdującą się w tym rejonie drugą  kanonierkę, Atago, która korzystając z zapadających ciemności oddaliła się niezwłocznie, nie ryzykując kontaktu z silniejszym przeciwnikiem. Tym samym Japończycy już wiedzieli, że jakieś nowe posiłki dotarły na wyspę, choć nie wiedzieli jeszcze dokładnie jakie. Jedno było pewne – z racji czasu nie mogły to być jeszcze główne siły z metropolii..

piątek, 24 października 2014

Rejs na Hajnan



Pierwszą decyzją w sprawie ruchów naszej floty po zaatakowaniu Port Artura było wyprowadzenie okrętów z Szanghaju. Korzystając z faktu iż Japończycy nie podjęli blokady naszej eskadry w tym mieście (nie byliśmy jeszcze bowiem formalnie w stanie wojny) port opuścił krążownik Cedynia, kanonierki Smok, Swaróg, Hydra i Bellerofont, kanonierka torpedowa Taku oraz niszczyciel Szkwał, a wraz z nimi rosyjska kanonierka Mandżur (1886, 1437 ton, 13,3 w., 2x203, 1x152) stacjonująca dotąd w Szanghaju. Na miejscu pozostały tylko patrolowce i jednostki rzeczne. Zespół obrał kurs na południe, kierując się do Haikou. Tymczasem 16 lutego 1904 r. w Szanghaju zjawił się japoński VI dywizjon kontradmirała Togo jr., w składzie 3 krążowników: Idzumi, Suma i Akitsushima, mający dopilnować internowania i rozbrojenia Mandżura przez władze chińskie. Na miejscu Japończycy stwierdzili brak okrętu rosyjskiego, a w międzyczasie powzięli informację o wypowiedzeniu wojny przez Królestwo Polskie. Wobec tych okoliczności japoński dowódca zarządził pościg za eskadrą uchodzącą na południe. Dysponując przewagą szybkości (prędkość maksymalna krążowników wynosiła 18-20 w.) zespół japoński doścignął uchodzące jednostki na wysokości Hong Kongu. Przewaga w sile ognia była po stronie japońskiej, która nie dysponowała co prawda działami ciężkimi, ale cała jest artyleria była nowoczesna, a składało się na nią w sumie 8 szybkostrzelnych dział 152 mm i 18 – 120 mm. W eskadrze polsko-rosyjskiej były co prawda działa 203 mm, ale były to stare modele, z artylerii szybkostrzelnej były tylko 2 działa 152 mm na Bellerofoncie i 3 działa 120 mm na Cedynii. Ponadto Japończycy dysponowali zdecydowaną przewagą pod względem prędkości. W nierównym boju jaki rozegrał się pomiędzy Hong Kongiem a Hajnanem zatonęły od ognia japońskich krążowników kanonierka Bellerofont która utraciła prędkość po kilku trafieniach pociskami kal. 152 mm w maszynownię, stara kanonierka parowo-żaglowa Smok oraz kanonierka torpedowa Taku, która wraz z niszczycielem Szkwał podjęła desperacki atak torpedowy na wrogie krążowniki, by osłonić ucieczkę reszty eskadry. Poświęcenie okrętów torpedowych uwieńczone zostało sukcesem – jedna z torped ugodziła celnie krążownik Suma ciężko go uszkadzając. Ceną było zatopienie kanonierki Taku i uszkodzenie niszczyciela, który nie mając już możliwości przedarcia się na Hajnan salwował się ucieczką do Hong Kongu, gdzie został internowany.
Dzięki spowolnieniu pościgu przez atak torpedowy i zapadającym ciemnościom reszta eskadry zdołała bezpiecznie (choć nie bez strat – mniejsze lub większe uszkodzenia odniosła większość jednostek zespołu) dotrzeć do Haikou.   
Kadm. Togo natomiast, mając ciężko uszkodzony jeden okręt i brak tym samym sił do podjęcia blokady, odpłynął w kierunku Japonii, zostawiając chwilowo Hajnan w spokoju.
W międzyczasie z Madagaskaru wyruszyły na Hajnan krążownik pancerny Bolesław Chrobry, kanonierka Perun, kanonierka torpedowa Perseusz, natomiast transportem wojska na wyspę zajęły się transportowce Hajnan i Madagaskar.
Skoncentrowana w Haikou eskadra przestawiała się więc następująco:

Pancerniki:
Kazimierz II Sprawiedliwy (1897, 8160 ton, 4x254)

Krążowniki pancerne:
Bolesław Chrobry (1871/1889, 6481 ton, 10x203)

Krążowniki:
Grunwald (1883, 2300 ton, 2x203)
Cedynia (1891, 1873 tony, 3x120)

Kanonierki:
Harpia (1878, 366 ton, 1x279)
Cerber (1879, jw.)
Mandżur (1886, 1437 ton, 2x203, 1x152)
Perun (1886, 1179 ton, 4x107)
Swaróg (1887, jw.)
Hydra (1888, 961 ton, 1x203, 1x107)
Agamemnon (1893, 1199 ton, 2x152)
Odyseusz (1894, jw.)
Sfinks (1896, 1491, 2x152, 4x120)

Kanonierki torpedowe:
Trzygłów (1883, 805 ton, 2x87, 4 wt 381)
Orion (1886, 799 ton, 2x87, 3 wt 457)
Talos (1886, jw.)
Perseusz (1887, 855 ton, 2x107, 3 wt 457)

Niszczyciele:
Piorun (1896, 323 tony, 2x75, 3 wt 457)
Bryza (1898, 415 ton, 1x75, 4 wt 457)
Tornado (1898, jw.)
Sztorm (1898, jw.)

Torpedowce:
Sęp (1886, 215 ton, 2x47, 3 wt 457)
Orzeł (1886, jw.)
Kobuz (1887, jw.)
Sokół (1887, jw.)

Patrolowce:
Czapla (1896, 170 ton, 2x47)
Kormoran (1896, jw.)
Czajka (1897, jw.)

Transportowce:
Łuck (1900, 7150 ton, 2x102)
Madagaskar (1900, 3101 ton, 4x120)
Hajnan (1901, jw.)
  
Ponadto, w Port Arturze znajdują się zablokowane tam krążownik Stefan Czarniecki i kanonierka Menelaos. Natomiast jednostki rzeczne pozostawione w Szanghaju zostały internowane przez władze chińskie i nie wzięły już udziału w dalszej części konfliktu.
Włączenie się Królestwa Polskiego do wojny po stronie Rosji miało jeszcze ten skutek, że Japończycy zaczęli się domagać od W. Brytanii wypełnienia swoich zobowiązań zgodnie z interpretacją zapisów traktatu sojuszniczego korzystną dla siebie, tj. przystąpienia do wojny po stronie Japonii, na skutek zaangażowani się w konflikt państwa trzeciego (Królestwa Polskiego). Brytyjczycy dalecy jednak byli od podjęcia tak radykalnych kroków. Twierdzili przy tym, że do wojny przystąpią w razie gdyby po stronie Rosji opowiedziała się Francja, nie bez racji uzasadniając iż udziałowi Królestwa Polskiego w wojnie Japończycy sami są winni. Niemniej, by nieco Japończyków udobruchać i nie okazać się sojusznikiem niewiarygodnym, udzielili im daleko idącej pomocy. Między innymi zdecydowali się sprzedać im dwa pancerniki które uprzednio zakupili „interwencyjnie” od Chile, by zapobiec ich zakupowi przez Rosję. Triumph (ex-Libertad) i Swiftsure (ex-Constitucion) nie były Royal Navy do niczego potrzebne, a dla floty japońskiej mogły się okazać cennym wzmocnieniem na wypadek spodziewanej konfrontacji z połączoną flotą rosyjsko-polską. Umowę sprzedaży okrętów zawarto potajemnie w marcu 1904 r., a w  czerwcu 1904 r., tuż po ukończeniu, pod brytyjskimi nazwami i z brytyjskim załogami obydwa pancerniki wyruszyły w rejs do Japonii, którą osiągnęły w grudniu 1904 r. Tu dokonano ich oficjalnego przyjęcia w skład floty cesarskiej, w której otrzymały nazwy Awaji i Mikawa, pochodzące oczywiście od nazw prowincji Japonii.

wtorek, 21 października 2014

Casus belli



Tradycją na przełomie wieków było, że siły morskie Królestwa Polskiego na dalekim wschodzie brały od czasu do czasu udział we wspólnych ćwiczeniach z rosyjską eskadrą bazującą w Port Arturze. Nie inaczej było na przełomie stycznia i lutego 1904 r. – w manewrach wzięły udział krążownik pancerny Władysław Łokietek, krążownik pancernopokładowy Stefan Czarniecki i kanonierka (dawny mały krążownik) Menelaos ze składu eskadry hajnańskiej (pancernik Kazimierz II Sprawiedliwy akurat miał awarię kotłów i w ćwiczeniach nie uczestniczył). 4 lutego 1904 r. okręty wróciły z ćwiczeń i nieopatrznie zakotwiczyły na zewnętrznej redzie Port Artura, czym zostały narażone na niespodziewany atak. Tak też się stało w nocy z 8 na 9 lutego. Japończycy zaatakowali bez wypowiedzenia wojny. 10 niszczycieli przeprowadziło zaskakujący atak torpedowy na zakotwiczone jednostki (w domyśle atakujących – rosyjskie..). Przeprowadzony nie bez problemów atak (tuż przed zderzyły się Oboro z Ikazuchi, a Inazuma chwilowo opuścił szyk) przyniósł dość znaczące starty wśród atakowanych – z 16 torped trafiły 4, w pancerniki Retwizan i Cesariewicz, krążownik Pałłada oraz krążownik pancerny Władysław Łokietek. O ile okręty rosyjskie odniosły uszkodzenia (co prawda – w przypadku pancerników dość ciężkie), o tyle polski krążownik pancerny miał wielkiego pecha – torpeda wystrzelona prawdopodobnie z Akatsuki z dystansu 600 m trafiła w okolice dziobowego masztu, powodując szybki przechył jednostki i zanurzanie się dziobem, a po 20 minutach jej przewrócenie się do góry stępką. Znać o sobie dała tu słaba ochrona (a w zasadzie jej brak)  podwodnej części wiekowego już okrętu, nieprzystosowanego zupełnie do wytrzymywania trafień torpedami.
Efekt zaskoczenia był zupełny – zaatakowane jednostki dopiero po kilku minutach zdołały otworzyć chaotyczny i w większości niecelny ogień. Lekkie uszkodzenia odniósł tylko niszczyciel Akatsuki, na którym pocisk 120 mm ze Stefana Czarnieckiego przebił jeden z kominów.
Ponieważ jednak atak nie spełnił oczekiwań dowództwa japońskiego (flota rosyjska nie została rozgromiona, choć dwa pancerniki na długo zostały wyłączone z działań), adm. Togo zdecydował się podjąć stałą blokadę rosyjsko-polskich sił w Port Arturze.
W dniu 10 lutego car Mikołaj II wypowiedział wojnę Japonii. Tego samego dnia sprawa wojny z Japonią stanęła na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady Państwa w Warszawie. Jak łatwo można się domyślić, wątpliwości co do następnego korku zarówno monarcha jak i rada nie mieli żadnych..  

niedziela, 19 października 2014

Flota w koloniach 1904 r.



Przedstawiam nasze siły morskie w koloniach. Od razu, uprzedzając ewentualne zarzuty o szczupłość tych sił, spieszę zaznaczyć, że są to siły na stopie pokojowej, bowiem na początku 1904 r. sytuacja polityczna na świecie nie zwiastuje rychłego wybuchu konfliktu zbrojnego, w którym mielibyśmy wziąć udział (to, że tak się stanie, to inna para kaloszy – czasem sytuacja rozwija się nieprzewidywalnie...) Dlatego gros sił (w tym krążowniczych, łącznie z najnowszymi krążownikami pancernymi) znajduje się wciąż na wodach macierzystych. Doktryna naszej admiralicji zakłada ich wyprowadzenie z Bałtyku dopiero, gdy sytuacja polityczna na świecie zagrażać będzie wplątaniem nas w konflikt o zasięgu ogólnoświatowym, w którym może zajść potrzeba obrony kolonii bądź zwalczania żeglugi potencjalnego przeciwnika na oceanach. W każdym innym wariancie przewiduje się pozostawienie większości sił na Bałtyku, gdyż cały czas to Cesarstwo Niemieckie jest postrzegane jako nasz największy i najprawdopodobniejszy przeciwnik w przyszłym konflikcie zbrojnym.

NOWA KURLANDIA:

Pancerniki:
Mieszko I (1896, 8160 ton, 4x254)

Krążowniki:
Płowce (1884, 2300 ton, 2x203)

Monitory:
Połąga (1873, 1801 ton, 4x203)

Kanonierki:
Rusałka (1874, 220 ton, 1x203)
Wodnik (1875, jw.)
Feniks (1876, 913 ton, 2x152)
Kraken (1895, 1491 ton, 2x152, 4x120)

Torpedowce:
Narwal (1882, 90 ton, 2x37, 2 wt 381)
Białucha (1883, jw.)
Sum (1883, jw.)

Patrolowce:
Albatros (1897, 170 ton, 2x47)
Żuraw (1897, jw.)

Transportowce:
Nowa Kurlandia (1899, 3101 ton, 4x120)

TOGO:

Monitory:
Tantal (1880, 546 ton, 2x203)
Hades (1881, jw.)

Kanonierki:
Wilkołak (1874, 220 ton, 1x203)
Strzyga (1874, jw.)

Torpedowce:
Sandacz (1883, 90 ton, 2x37, 2 wt 381)
Dorsz (1883, jw.)

Patrolowce:
Kania (1899, 170 ton, 2x47)

Kanonierki rzeczne:
Jelec (1888, 52 tony, 1x87)
Piskorz (1888, jw.)
Sieja (1889, jw.)

Rzeczne kutry uzbrojone:
Terier (1903, 13 ton, 2 km)

MADAGASKAR:

Krążowniki pancerne:
Bolesław Chrobry (1871/1889, 6481 ton, 10x203)

Kanonierki:
Lewiatan (1877, 913 ton, 2x152)
Bazyliszek (1877, jw.)
Perun (1886, 1179 ton, 4x107)

Kanonierki torpedowe:
Perseusz (1887, 855 ton, 2x107, 3 wt 457)

Torpedowce:
Lipień (1883, 90 ton, 2x37, 2 wt 381)
Łosoś (1884, jw.)

Patrolowce:
Pelikan (1898, 170 ton, 2x47)
Głuszec (1898, jw.)
Rybitwa (1899, jw.)

Transportowce:
Madagaskar (1900, 3101 ton, 4x120)

Okręty hydrograficzne:
Jan Heweliusz (1899, 1174 ton, 1x75)

HAJNAN:

Pancerniki:
Kazimierz II Sprawiedliwy (1897, 8160 ton, 4x254)

Krążowniki pancerne:
Władysław Łokietek (1872/1890, 6481 ton, 10x203)

Krążowniki:
Grunwald (1883, 2300 ton, 2x203)
Stefan Czarniecki (1894, 4438 ton, 1x305, 1x229)

Kanonierki:
Harpia (1878, 366 ton, 1x279)
Cerber (1879, jw.)
Agamemnon (1893, 1199 ton, 2x152)
Odyseusz (1894, jw.)
Menelaos (1894, jw.)
Sfinks (1896, 1491, 2x152, 4x120)

Kanonierki torpedowe:
Trzygłów (1883, 805 ton, 2x87, 4 wt 381)
Orion (1886, 799 ton, 2x87, 3 wt 457)
Talos (1886, jw.)

Niszczyciele:
Piorun (1896, 323 tony, 2x75, 3 wt 457)
Bryza (1898, 415 ton, 1x75, 4 wt 457)
Tornado (1898, jw.)
Sztorm (1898, jw.)

Torpedowce:
Sęp (1886, 215 ton, 2x47, 3 wt 457)
Orzeł (1886, jw.)
Kobuz (1887, jw.)
Sokół (1887, jw.)

Patrolowce:
Czapla (1896, 170 ton, 2x47)
Kormoran (1896, jw.)
Czajka (1897, jw.)

Transportowce:
Łuck (1900, 7150 ton, 2x102)
Hajnan (1901, 3101 ton, 4x120)

SZANGHAJ:

Krążowniki:
Cedynia (1891, 1873 tony, 3x120)

Kanonierki:
Smok (1877, 913 ton, 2x152)
Swaróg (1887, 1179 ton, 4x107)
Hydra (1888, 961 ton, 1x203, 1x107)
Bellerofont (1893, 1199 ton, 2x152)

Kanonierki torpedowe:
Taku (1887, 401 ton, 2x102, 5 wt 457)

Niszczyciele:
Szkwał (1895, 290 ton, 1x75, 3 wt 457)

Patrolowce:
Flaming (1896, 170 ton, 2x47)
Mewa (1896, jw.)

Monitory rzeczne:
Prometeusz (1902, 850 ton, 2x152)
Atlas (1903, jw.)

Torpedowce rzeczne:
Łowca (1903, 38 ton, 1 mw)
Myśliwy (1903, jw.)

piątek, 17 października 2014

Flota polska A.D. 1904


Ponieważ wojna idzie, i wszystko wskazuje na to, że weźmiemy w niej udział, to tym razem prezentuję zbiorcze zestawienie floty jest wg stanu na 1904 r. Tak nasza flota wygląda u progu konfliktu. Szczegółowy ordre de bataille, przynajmniej w odniesieniu do sił floty na dalekim wschodzie, postaram się przedstawić w następnym poście.

Flota polska A.D. 1904:

PANCERNIKI

Typ Kazimierz I Odnowiciel:
Kazimierz I Odnowiciel (1888)

Typ Generał-Admirał Nowosilski:
Generał-Admirał Nowosilski (1892)

Typ Mieszko I:
Mieszko I (1896)
Kazimierz II Sprawiedliwy (1897)

Typ Konstanty II:
Konstanty II (1899)
Bolesław Krzywousty (1900)

Typ Jan III Sobieski:
Jan III Sobieski (1903)

PANCERNIKI OBRONY WYBRZEŻA

Typ Władysław Jagiełło:
Władysław Jagiełło (1882/1901)
Kazimierz Jagiellończyk (1883/1902)

KRĄŻOWNIKI PANCERNE

Typ Bolesław Chrobry:
Bolesław Chrobry (1871/1889)
Władysław Łokietek (1872/1890)

Typ Piast:
Piast (1894)
Siemowit (1895)

Typ Zawisza Czarny:
Zawisza Czarny (1901)

Typ Mikołaj Powała:
Mikołaj Powała (1901)

Typ Lech:
Lech (1903)

KRĄŻOWNIKI

Typ Grunwald:
Grunwald (1883)
Płowce (1884)

Typ Admirał Lesowski:
Admirał Lesowski (1884/1896)
Admirał Wojewódzki (1885/1897)

Typ Generał Dwernicki:
Generał Dwernicki (1888/1904)

Typ Cedynia:
Cedynia (1891)

Typ Posejdon:
Posejdon (1891)

Typ Stefan Czarniecki:
Stefan Czarniecki (1894)

Typ Merkury:
Merkury (1896)
Apollo (1896)
Leander (1897)
Hermes (1897)

Typ Warszawa:
Warszawa (1903)
Wilno (1904)

KRĄŻOWNIKI SZKOLNE

Typ Gryf:
Gryf (1898)

KRĄŻOWNIKI TORPEDOWE

Typ Gryf:
Cyklop (1892)

MONITORY

Typ Połąga:
Połąga (1873)

Typ Tantal:
Tantal (1880)
Hades (1881)

BARKI ARTYLERYJSKIE

Typ Mątwa:
Mątwa (1902)
Krab (1902)
Langusta (1903)
Garnela (1903)

STAWIACZE MIN

Typ Admirał Dickmann:
Admirał Dickmann (1881/1903)

Typ Bałtyk:
Bałtyk (1890)

KANONIERKI

Typ Wilkołak:
Wilkołak (1874)
Strzyga (1874)
Rusałka (1874)
Wodnik (1875)

Typ Pegaz:
Feniks (1876)
Lewiatan (1877)
Bazyliszek (1877)
Smok (1877)
Charybda (1878)
Chimera (1878)

Typ Harpia:
Harpia (1878)
Cerber (1879)

Typ Perun:
Perun (1886)
Swaróg (1887)

Typ Hydra:
Hydra (1888)

Typ Bellerofont:
Bellereofont (1893)
Agamemnon (1893)
Odyseusz (1894)
Menelaos (1894)

Typ Kraken:
Kraken (1895)
Sfinks(1896)
Pegaz (1896)
Meduza (1897)
Minotaur (1897)

Typ Gorgona:
Gorgona (1899)
Syrena (1900)
Argos (1901)
Tytan (1902)

KANONIERKI TORPEDOWE

Typ Trzygłów:
Trzygłów (1883)

Typ Orion:
Orion (1886)
Talos (1886)

Typ Perseusz:
Perseusz (1887)
Tezeusz (1887)
Achilles(1888)

Typ Taku:
Taku (1887)

NISZCZYCIELE

Typ Szkwał:
Szkwał (1895)

Typ Grom:
Grom (1896)
Błyskawica (1896)
Wicher (1896)
Burza (1896)

Typ Piorun:
Piorun (1896)

Typ Orkan:
Orkan (1897)
Huragan (1897)
Tajfun (1897)
Cyklon (1897)

Typ Bryza:
Bryza (1898)
Tornado (1898)
Sztorm (1898)

Typ Halny:
Halny (1899)
Monsun (1899)
Pasat (1899)
Nawałnica (1900)
Śnieżyca (1900)
Zawieja (1900)

Typ Purga:
Purga (1902)
Zefir (1902)
Mistral (1903)
Buran (1903)

TORPEDOWCE

Typ Osa:
Osa (1882)
Szerszeń (1882)
Trzmiel (1882)

Typ Orka:
Narwal (1882)
Białucha (1883)
Sum (1883)
Sandacz (1883)
Dorsz (1883)
Lipień (1883)
Łosoś (1884)

Typ Ukleja:
Ukleja (1885)
Tołpyga (1885)
Kalmar (1885)
Ośmiornica (1885)
Foka (1886)
Uchatka (1886)
Finwal (1886)
Morświn (1886)

Typ Sęp:
Sęp (1886)
Orzeł (1886)
Kobuz (1887)
Sokół (1887)

Typ Zawzięty:
Zawzięty (1889)
Nieuchwytny (1889)
Odważny (1889)
Śmiały (1889)
Nieugięty (1890)
Wytrwały (1890)
Groźny (1890)
Szybki (1890)

Typ Czujny:
Czujny (1899)
Zwinny (1899)
Zręczny (1899)
Bezwzględny (1899)
Bystry (1899)
Bezlitosny (1899)
Dziarski (1900)
Gniewny (1900)
Dzielny (1900)
Sprawny (1900)
Srogi (1900)
Twardy (1900)
Cichy (1900)
Hardy (1901)
Gorliwy (1901)
Niedościgły (1901)

OKRĘTY PODWODNE

Typ Rekin:
Rekin (1897)

Typ Delfin:
Delfin (1901)
Szczupak (1901)
Amur (1902)
Pstrąg (1902)

PATROLOWCE

Typ Flaming:
Flaming (1896)
Mewa (1896)
Czapla (1896)
Kormoran (1896)
Czajka (1897)
Albatros (1897)
Żuraw (1897)
Perkoz (1897)
Tukan (1898)
Pelikan (1898)
Jaskółka (1898)
Głuszec (1898)
Rybitwa (1899)
Kania (1899)
Krogulec (1899)

OKRĘTY BALONOWE

Typ Dedal:
Dedal (1902)

OKRĘTY SZKOLNE:

Typ Strzybóg:
Strzybóg (1877/1893/1897)

Typ Polonia:
Polonia (1896)

TRANSPORTOWCE

Typ Polesie:
Polesie (1890)

Typ Nowa Kurlandia:
Nowa Kurlandia (1899)
Madagaskar (1900)
Hajnan (1901)

Typ Łuck:
Łuck (1900)

OKRĘTY HYDROGRAFICZNE

Typ Jan Heweliusz:
Jan Heweliusz (1899)

MONITORY RZECZNE

Typ Drohiczyn:
Drohiczyn (1882)

Typ Puławy:
Puławy (1892)
Troki (1892)
Kowel (1892)
Kowno (1893)
Grodno (1893)
Brześć (1893)

Typ Prometeusz:
Prometeusz (1902)
Atlas (1903)

KANONIERKI RZECZNE

Typ Jelec:
Jelec (1888)
Piskorz (1888)
Sieja (1889)
Sielawa (1889)

Typ Bzura:
Bzura (1891)
Biebrza (1891)
Szkwa (1891)
Narew (1892)
Pilica (1892)
Rospuda (1892)
Nida (1893)
Nidzica (1893)
Wilga (1893)
Bug (1893)

Typ Zawzięta:
Zawzięta (1904)
Zuchwała (1904)
Zaradna (1904)
Zwinna (1904)
Zręczna (1904)

TORPEDOWCE RZECZNE

Typ Łowca:
Łowca (1903)
Myśliwy (1903)

RZECZNE KUTRY UZBROJONE

Typ Chart:
Chart (1903)
Wyżeł (1903)
Wilczur (1903)
Ogar (1903)
Posokowiec (1903)
Terier (1903)
Płochacz (1904)
Wilczarz (1904)
Legawiec (1904)
Seter (1904)
Pointer (1904)


środa, 15 października 2014

Nowe niszczyciele



Dziś prezentuje kolejny typ niszczyciela. Aby zyskać nieco na prędkości w stosunku do poprzedniego typu a jednocześnie nie pogorszyć dzielności morskiej jednostki, konieczne jest dość znaczne zwiększenie wyporności – nowa jednostka jest największym tego typu okrętem w naszej flocie i plasuje się pod tym względem również w światowej czołówce. Oceną Springsharpa (Poor seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather) bym się specjalnie nie przejmował, bo jak wiadomo – on nie lubi niszczycieli;)



Purga, polish destroyer laid down 1902

Displacement:
    393 t light; 408 t standard; 478 t normal; 533 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught
    226,15 ft / 225,66 ft x 22,67 ft x 7,74 ft (normal load)
    68,93 m / 68,78 m x 6,91 m  x 2,36 m

Armament:
      2 - 2,95" / 75,0 mm guns in single mounts, 12,87lbs / 5,84kg shells, 1891 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on centreline ends, evenly spread
      2 - 2,24" / 57,0 mm guns in single mounts, 5,23lbs / 2,37kg shells, 1885 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on side, all amidships
    Weight of broadside 36 lbs / 16 kg
    Shells per gun, main battery: 250
    2 - 18,0" / 457 mm above water torpedoes

Machinery:
    Coal fired boilers, complex reciprocating steam engines,
    Direct drive, 2 shafts, 8 676 ihp / 6 473 Kw = 26,40 kts
    Range 1 900nm at 12,50 kts
    Bunker at max displacement = 125 tons (100% coal)
      Caution: Delicate, lightweight machinery

Complement:
    50 - 66

Cost:
    £0,058 million / $0,232 million

Distribution of weights at normal displacement:
    Armament: 5 tons, 0,9%
    Machinery: 290 tons, 60,6%
    Hull, fittings & equipment: 99 tons, 20,7%
    Fuel, ammunition & stores: 84 tons, 17,7%
    Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
    Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
      100 lbs / 45 Kg = 7,8 x 3,0 " / 75 mm shells or 0,1 torpedoes
    Stability (Unstable if below 1.00): 1,96
    Metacentric height 1,6 ft / 0,5 m
    Roll period: 7,6 seconds
    Steadiness    - As gun platform (Average = 50 %): 42 %
            - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,05
    Seaboat quality  (Average = 1.00): 0,71

Hull form characteristics:
    Hull has rise forward of midbreak
    Block coefficient: 0,422
    Length to Beam Ratio: 9,95 : 1
    'Natural speed' for length: 15,02 kts
    Power going to wave formation at top speed: 66 %
    Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
    Bow angle (Positive = bow angles forward): -4,00 degrees
    Stern overhang: 0,49 ft / 0,15 m
    Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
       - Stem:        12,99 ft / 3,96 m
       - Forecastle (19%):    12,50 ft / 3,81 m
       - Mid (27%):        12,50 ft / 3,81 m (6,92 ft / 2,11 m aft of break)
       - Quarterdeck (13%):    6,92 ft / 2,11 m
       - Stern:        6,92 ft / 2,11 m
       - Average freeboard:    8,47 ft / 2,58 m
    Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
    Space    - Hull below water (magazines/engines, low = better): 203,3%
        - Above water (accommodation/working, high = better): 74,2%
    Waterplane Area: 3 194 Square feet or 297 Square metres
    Displacement factor (Displacement / loading): 18%
    Structure weight / hull surface area: 18 lbs/sq ft or 86 Kg/sq metre
    Hull strength (Relative):
        - Cross-sectional: 0,46
        - Longitudinal: 1,03
        - Overall: 0,50
    Hull space for machinery, storage, compartmentation is extremely poor
    Room for accommodation and workspaces is cramped
    Poor seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather

Purga (1902)
Zefir (1902)
Mistral (1903)
Buran (1903)