Załóżmy, że Amerykanie zbudowali co najmniej 1 scouta wg projektu zaprezentowanego w poście z 23 listopada 2022 r. ( https://springsharp.blogspot.com/2022/11/amerykanskie-scouty.html ) Jako że był to okręt nowy i szybki (jakich Amerykanom brakowało) nie chcieli z niego rezygnować i w Traktacie Waszyngtońskim uparli się by go zachować. To implikowało możliwość zachowania zbliżonych okrętów przez Brytyjczyków (WLK typu Courageous – z czego jednak zapewne by nie skorzystali) i zezwolenie na budowę pojedynczych (zapewne nie więcej niż 1-2 szt.) podobnych okrętów przez inne floty. Dla Japonii i Włoch odpowiednie projekty akurat były gotowe ( http://springsharp.blogspot.com/2020/01/12-calowy-krazownik-hiragi.html oraz http://springsharp.blogspot.com/2022/08/woski-lekki-krazownik-liniowy.html ), więc możliwe że takie jednostki by powstały. Z głównych mocarstw morskich pozostaje Francja, która nie miała w tym czasie żadnego szybkiego okrętu artyleryjskiego, a która w przypadku budowy okrętu włoskiego czuła by się z pewnością w obowiązku przygotować nań swoją odpowiedź. Stąd poniższy lekki krążownik liniowy. Jest uzbrojony, jak większość podobnych projektów w 4 ciężkie działa, w tym przypadku 340 mm model 1912 w zmodyfikowanych wieżach umożliwiających kąt podniesienia 18 st. (zasięg 21 km) z możliwością dalszego podwyższenia elewacji dział. Kilka nadmiarowych dział tego typu Francuzi mieli (być może jako pozostałość po niedoszłym drednocie dla Grecji), więc ich wykorzystanie samo się nasuwało. Artylerię średnią stanowią działa kal. 138 mm analogicznie jak na wszystkich drednotach francuskich. Okręt osiąga 30 w., a jego opancerzenie jest w porównaniu do zagranicznych odpowiedników przyzwoite (pb 150, pag 150, pp 60, psd 200). Myślę, że w zarysowanych uwarunkowaniach była by to ciekawa propozycja.
Auverge, french light battlecruiser laid down 1921 (Engine 1923)
Displacement:
15 220 t light; 15 919 t standard; 17 195 t normal; 18 216 t full load
Dimensions: Length overall / water x beam x draught
658,17 ft / 657,19 ft x 72,44 ft x 24,84 ft (normal load)
200,61 m / 200,31 m x 22,08 m x 7,57 m
Armament:
4 - 13,39" / 340 mm guns (2x2 guns), 1 199,24lbs / 543,97kg shells, 1912 Model
Breech loading guns in turrets (on barbettes)
on centreline ends, evenly spread, 1 raised mount
16 - 5,43" / 138 mm guns in single mounts, 80,19lbs / 36,37kg shells, 1910 Model
Quick firing guns in casemate mounts
on side, evenly spread
12 guns in hull casemates - Limited use in heavy seas
4 - 2,95" / 75,0 mm guns in single mounts, 12,87lbs / 5,84kg shells, 1922 Model
Anti-aircraft guns in deck mounts
on side, all amidships
Weight of broadside 6 131 lbs / 2 781 kg
Shells per gun, main battery: 100
4 - 21,7" / 550 mm submerged torpedo tubes
Armour:
- Belts: Width (max) Length (avg) Height (avg)
Main: 5,91" / 150 mm 412,66 ft / 125,78 m 7,51 ft / 2,29 m
Ends: 3,94" / 100 mm 141,24 ft / 43,05 m 7,51 ft / 2,29 m
103,28 ft / 31,48 m Unarmoured ends
Upper: 3,94" / 100 mm 278,94 ft / 85,02 m 7,97 ft / 2,43 m
Main Belt covers 97% of normal length
Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces
- Torpedo Bulkhead:
1,18" / 30 mm 412,66 ft / 125,78 m 23,79 ft / 7,25 m
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 5,91" / 150 mm 3,94" / 100 mm 5,91" / 150 mm
2nd: 3,15" / 80 mm - -
- Armour deck: 1,97" / 50 mm (2,36" / 60 mm over citadel, 1,30" / 33 mm over ends), Conning tower: 7,87" / 200 mm
Machinery:
Coal and oil fired boilers, steam turbines,
Geared drive, 4 shafts, 90 040 shp / 67 170 Kw = 30,10 kts
Range 6 000nm at 14,00 kts
Bunker at max displacement = 2 297 tons (75% coal)
Complement:
750 - 976
Cost:
£4,146 million / $16,583 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 766 tons, 4,5%
Armour: 3 826 tons, 22,2%
- Belts: 1 327 tons, 7,7%
- Torpedo bulkhead: 429 tons, 2,5%
- Armament: 792 tons, 4,6%
- Armour Deck: 1 165 tons, 6,8%
- Conning Tower: 113 tons, 0,7%
Machinery: 3 230 tons, 18,8%
Hull, fittings & equipment: 7 399 tons, 43,0%
Fuel, ammunition & stores: 1 975 tons, 11,5%
Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
20 543 lbs / 9 318 Kg = 17,1 x 13,4 " / 340 mm shells or 2,7 torpedoes
Stability (Unstable if below 1.00): 1,13
Metacentric height 3,9 ft / 1,2 m
Roll period: 15,5 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 62 %
- Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,86
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,25
Hull form characteristics:
Hull has rise forward of midbreak
Block coefficient: 0,509
Length to Beam Ratio: 9,07 : 1
'Natural speed' for length: 25,64 kts
Power going to wave formation at top speed: 52 %
Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive = bow angles forward): 0,00 degrees
Stern overhang: 0,98 ft / 0,30 m
Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
- Stem: 27,92 ft / 8,51 m
- Forecastle (16%): 27,43 ft / 8,36 m
- Mid (51%): 26,94 ft / 8,21 m (17,95 ft / 5,47 m aft of break)
- Quarterdeck (18%): 17,95 ft / 5,47 m
- Stern: 17,95 ft / 5,47 m
- Average freeboard: 22,69 ft / 6,92 m
Ship tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 135,6%
- Above water (accommodation/working, high = better): 185,4%
Waterplane Area: 31 982 Square feet or 2 971 Square metres
Displacement factor (Displacement / loading): 105%
Structure weight / hull surface area: 146 lbs/sq ft or 711 Kg/sq metre
Hull strength (Relative):
- Cross-sectional: 0,95
- Longitudinal: 1,51
- Overall: 1,00
Hull space for machinery, storage, compartmentation is cramped
Room for accommodation and workspaces is excellent
Good seaboat, rides out heavy weather easily
Auvergne (1923)
Bourgogne (1924)
Lord Fisher koncept na całego! Ale taki nieco stonowany, karol flibustier
OdpowiedzUsuńNo tak, jest w nim coś fisherowskiego. Ale myślę, że można by się także doszukiwać analogii do Jeune Ecole adm. Aube'a.
UsuńdV
Porównałem go „na szybko” z wspomnianymi odpowiednikami. Pomijam brytyjskie, raz, że były w realu, a dwa, że Anglicy sami się z nimi szybciutko rozprawili. Z pozostałych amerykański i japoński odpadają w eliminacjach, przede wszystkim z powodu minimalistycznego opancerzenia i pojedynczych dział artylerii głównej. Wizualnie też nie prezentują się najlepiej. Do porównania zostaje włoski. Niska, przysadzista sylwetka jest stosunkowo trudna do obserwacji, ale urodą również nie grzeszy. Artyleria główna silniejsza, ale nie ma to chyba decydującego znaczenia, uwzględniając zakładane zadania. Nieosłonięte działa 102 – duży minus, opancerzenie słabsze, na plus większa prędkość, ale w teorii Włosi zawsze z nią przesadzali, więc w praktyce mogło być gorzej. No i francuz ma (moim zdaniem) piękną sylwetkę. Zdecydowanie najlepiej wypada na tle konkurencji.
OdpowiedzUsuńBiorąc pod uwagę, że w tym okresie Francja nie miała żadnych szybkich krążowników, to posiadanie takiej jednostki wydaje się bardziej niż wskazane.
Aleksander
Charakterystyki jawią mi się jako optymalne, ale czy okręty zaprojektowane już po wojnie nie mógłby zapowiadać przynajmniej częściowo architektury „Duquesne” i „Duguay-Trouinów”? W tej postaci jest bowiem bardzo konserwatywny nawet na tle „Bretagne” — w szczególności cztery kominy. Wygląd sam w sobie elegancki i bojowy, jednak pytanie pozostaje. W sumie nic straconego — w ramach głębokiej modyfikacji około połowy lat 1930. mogłaby nastąpić metamorfoza zmieniająca krążowniki nie do poznania.
OdpowiedzUsuń