W pierwszej połowie lat 80-tych XIX w. alternatywna flota Syjamu posiadała tylko 2 okręty pancerne, którymi były całkowicie przestarzałe już pancerniki bateryjne typu Maha Chakri. Rodziło to pilną potrzebę budowy nowych jednostek. Stąd poniższy nowoczesny pancernik obrony wybrzeża o wyporności 3200 ton, zbudowany w Niemczech, uzbrojony w 2 nowoczesne działa 240 mm Kruppa o długości lufy 30 kal. Do zwalczania lżejszych celów otrzymał on działa kal. 87 mm, również produkcji Kruppa. Ponieważ w latach 80-tych za poważne zagrożenie postrzega się już torpedowce, zainstalowano także baterię działek szybkostrzelnych Hotchkissa kal. 47 mm (3-funtowe) i 37 mm (1-funtowe). Oczywiście, zgodnie z duchem czasów, okręt otrzymał taran. Jednostka otrzymała pancerz typu compound (stalowo-żelazny) na burtach i wieżach, a pokład opancerzono jednorodnymi płytami stalowymi. Okręt posiada dość niską wolną burtę na większej długości kadłuba, a jedynie dziobówka została istotnie podniesiona, konstrukcyjnie stanowi więc coś pośredniego między XIX-wiecznymi monitorami, a pancernikami obrony wybrzeża.
Aktualny wykaz floty syjamskiej prezentuje się następująco:
Pancerniki typu Maha Chakri: https://springsharp.blogspot.com/2024/09/syjamskie-pancerniki-bateryjne.html
2805 ton, 13 w., 14x160
Maha Chakri (1864)
Naresuan (1864)
Pancernik OW typu Phra Maha Kasat:
3196 ton, 14 w., 2x240
Phra Maha Kasat (1886)
Pancerniki OW typu Thongduang: http://springsharp.blogspot.com/2021/12/syjamski-pow.html
4070 ton, 15.5 w., 4x240
Thongduang (1892)
Mongkut (1893)
Pancerniki OW typu Sri Ayuthia: http://springsharp.blogspot.com/2022/02/syjamskie-pow-typu-sri-ayuthia.html
4978 ton, 20 w., 8x203
Sri Ayuthia (1937)
Dhonburi (1938)
Monitor typu Phuket: http://springsharp.blogspot.com/2022/05/syjamski-monitor-phuket.html
1518 ton, 10.5 w., 2x240
Phuket (1869)
Krążowniki typu Udon Thani: http://springsharp.blogspot.com/2022/10/syjamski-krazownik-nieopancerzony.html
1707 ton, 15.5 w., 6x150
Udon Thani (1879)
Surat Thani (1880)
Krążowniki typu Chakri: http://springsharp.blogspot.com/2022/09/syjamskie-krazowniki-typu-chakri.html
1844 tony, 17 w., 2x210
Chakri (1882)
Taksin (1883)
Krążownik typu Chulalongkorn: http://springsharp.blogspot.com/2021/09/krazownik-wilhelma-ii.html
2794 tony, 19.5 w., 8x120
Chulalongkorn (1895)
Krążowniki typu Ayutthaya: http://springsharp.blogspot.com/2022/09/syjamskie-krazowniki-z-dziaami-kal-170.html
4496 ton, 26.3 w., 4x170
Ayutthaya (1908)
Sukhothai (1909)
Krążowniki typu Taksin: https://springsharp.blogspot.com/2024/04/alternatywne-krazowniki-typu-taksin.html
4540 ton, 30,5 w., 10x140,
Taksin (1938)
Naresuan (1939)
Stawiacz min typu Korat: https://springsharp.blogspot.com/2023/03/syjamski-stawiacz-min.html
2597 ton, 23 w., 4x120, 400 min
Korat (1909)
Niszczyciele typu Chlam: http://springsharp.blogspot.com/2022/07/kanonierko-niszczyciel.html
550 ton, 26 w., 2x120, 3wt450
Chlam (1901)
Plaloma (1901)
Pla duk (1902)
Dinrn (1902)
Kanonierki typu Hun Phayon: http://springsharp.blogspot.com/2022/02/kanonierki-dla-syjamu.html
586 ton, 13.5 w., 1x254
Hun Phayon (1873)
Chao Kam Nai Wen (1873)
Khamot (1873)
Kwai Thanu (1874)
Krahang (1874)
Krasue (1875)
Kuman Thong (1875)
Phra Maha Kasat, siamese coast defence battleship laid down 1885 (Engine 1886)
Displacement:
2 714 t light; 2 822 t standard; 3 196 t normal; 3 495 t full load
Dimensions: Length overall / water x beam x draught
277,46 ft / 277,46 ft x 48,43 ft x 16,01 ft (normal load)
84,57 m / 84,57 m x 14,76 m x 4,88 m
Armament:
2 - 9,45" / 240 mm guns in single mounts, 383,83lbs / 174,10kg shells, 1884 Model
Breech loading guns in turrets (on barbettes)
on centreline ends, evenly spread, 1 raised mount
8 - 3,43" / 87,0 mm guns in single mounts, 17,68lbs / 8,02kg shells, 1882 Model
Breech loading guns in deck mounts
on side, all amidships, 4 raised mounts - superfiring
8 - 1,85" / 47,0 mm guns in single mounts, 2,65lbs / 1,20kg shells, 1879 Model
Quick firing guns in deck mounts
on side, all amidships, all raised mounts - superfiring
1 - 1,85" / 47,0 mm guns in single mounts, 2,65lbs / 1,20kg shells, 1879 Model
Quick firing gun in deck mount
on centreline aft, 1 raised gun
4 - 1,46" / 37,0 mm guns in single mounts, 1,38lbs / 0,63kg shells, 1883 Model
Quick firing guns in deck mounts
on centreline ends, evenly spread, all raised mounts - superfiring
Weight of broadside 938 lbs / 426 kg
Shells per gun, main battery: 80
Armour:
- Belts: Width (max) Length (avg) Height (avg)
Main: 9,84" / 250 mm 77,59 ft / 23,65 m 7,97 ft / 2,43 m
Ends: 7,87" / 200 mm 82,28 ft / 25,08 m 7,97 ft / 2,43 m
117,59 ft / 35,84 m Unarmoured ends
Main Belt covers 43% of normal length
Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 7,87" / 200 mm 5,91" / 150 mm 7,87" / 200 mm
2nd: 2,36" / 60 mm - -
- Armour deck: 1,57" / 40 mm, Conning tower: 7,87" / 200 mm
Machinery:
Coal fired boilers, simple reciprocating steam engines,
Direct drive, 2 shafts, 2 403 ihp / 1 793 Kw = 14,00 kts
Range 4 000nm at 10,00 kts
Bunker at max displacement = 674 tons (100% coal)
Complement:
212 - 276
Cost:
£0,259 million / $1,035 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 117 tons, 3,7%
Armour: 1 033 tons, 32,3%
- Belts: 542 tons, 17,0%
- Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
- Armament: 188 tons, 5,9%
- Armour Deck: 266 tons, 8,3%
- Conning Tower: 37 tons, 1,2%
Machinery: 467 tons, 14,6%
Hull, fittings & equipment: 1 097 tons, 34,3%
Fuel, ammunition & stores: 482 tons, 15,1%
Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
2 992 lbs / 1 357 Kg = 7,7 x 9,4 " / 240 mm shells or 1,1 torpedoes
Stability (Unstable if below 1.00): 1,24
Metacentric height 2,5 ft / 0,8 m
Roll period: 12,9 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 42 %
- Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,13
Seaboat quality (Average = 1.00): 0,70
Hull form characteristics:
Hull has raised forecastle
Block coefficient: 0,520
Length to Beam Ratio: 5,73 : 1
'Natural speed' for length: 16,66 kts
Power going to wave formation at top speed: 40 %
Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive = bow angles forward): -20,00 degrees
Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
- Stem: 11,98 ft / 3,65 m
- Forecastle (22%): 11,45 ft / 3,49 m (4,49 ft / 1,37 m aft of break)
- Mid (50%): 4,49 ft / 1,37 m
- Quarterdeck (20%): 4,49 ft / 1,37 m
- Stern: 4,49 ft / 1,37 m
- Average freeboard: 6,06 ft / 1,85 m
Ship tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 75,2%
- Above water (accommodation/working, high = better): 36,8%
Waterplane Area: 9 118 Square feet or 847 Square metres
Displacement factor (Displacement / loading): 110%
Structure weight / hull surface area: 91 lbs/sq ft or 444 Kg/sq metre
Hull strength (Relative):
- Cross-sectional: 0,99
- Longitudinal: 1,17
- Overall: 1,01
Hull space for machinery, storage, compartmentation is excellent
Room for accommodation and workspaces is extremely poor
Poor seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather
Dość nowoczesna konstrukcja o sporym potencjale modernizacyjnym na przyszłość. Maszyny parowe są niestety przestarzałe. W 1886 r. mogłyby to być maszyny podwójnej ekspansji (compound), o znacznie lepszej wydajności. Ładna, zwarta sylwetka. Nieszczególna dzielność morska jest dość typowa dla jednostek tej klasy, choć zdarzały się wśród nich jednostki o wybitnej dzielności morskiej (np. norweskie).
OdpowiedzUsuńŁK
Sprawdziłem, że springhsharp tego w ogóle nie niuansuje, czy dam simple czy complex reciprocating, efekt symulacji jest dokładnie takie sam. Niestety, trzeba uznać że to wada programu.
UsuńdV
Dziękuję za wyjaśnienie.
UsuńŁK
Mam wątpliwości co do kształtu wież. Z tego co udało mi się sprawdzić, to w połowie lat 80-tych stanowiska barbetowe (czyli takie jak tu) były albo otwarte albo przykryte półsferycznym "kapturem".
OdpowiedzUsuńA na rysunku są relatywnie nowoczesne wieże, to jest zamknięte i wydłużone z tyłu, w celu zrównoważenia. Takie wieże pojawiły się chyba dopiero w połowie lat 90-tych.
H_Babbock
Jest to wieża na barbecie, co chyba było już wówczas stosowane (przynajmniej springsharp to dopuszcza). Ale masz rację, ze dominowały w latach 80-tych otwarte barbety, albo lekkie przeciwodłamkowe kopuły zakrywające barbetę od góry. Niemniej postaram się poszukać jakiegoś przykładu z epoki okrętu z wieżami na barbetach.
UsuńdV
Tak na szybko przyszedł mi na myśl pancernik Hoche, który na dziobie i na rufie miał wieże na barbetach, a był wodowany w 1886 r. (start budowy już w 1881 r.).
UsuńdV
Dwie uwagi. Na bazie zdjęć wydaje się, że Hoche miał wieże idealnie okrągłe, czyli bez wystającej części z tyłu wieży (jak tutaj).
UsuńDruga: według opisu stanowiska na dziobie i rufie były "wieżami" a burtowe stanowiska były barbetami. To sugeruje, że jest stosowane oryginalne nazewnictwo, czyli rozróżniające wieże "typu Ericssona" od stanowisk barbetowych.
Zresztą wiele wczesnych okrętów pancernych miało wieże "w sensie Ericssona" w postaci idealnie okrągłej np: Monitor, Huascar,...
H_Babbock
Co do kształtu wieży zgoda, natomiast konstrukcyjnie - ze schematów opancerzenia wynika, że były to najprawdopodobniej wieże na barbetach: https://en.wikipedia.org/wiki/French_ironclad_Hoche#/media/File:French_ironclad_Hoche_original_configuration_drawing.jpg
UsuńdV
Taki planik jeszcze znalazłem, sugerujący barbety o grubości 350 mm pod wieżami: https://www.imagevenue.com/ME1BBFPL
UsuńdV
Dziękuję za informacje i linki.
UsuńTym nie mniej zostajemy z dylematem - na pewno wówczas wieże "okrągłe" występowały. Ale czy można w 1985 zakładać wieże "nowoczesne", z wydłużonym tyłem?
Ja mam wątpliwości.
H_Babbock
Okręty względnie niewielkie, ale i tak silne, więc każda flota próbująca zbrojnie wspierać próby penetracji Syjamu musiałaby się z nimi liczyć. Na przełomie wieków zapewne zostałyby przezbrojone w nowoczesne armaty 209 mm, zachowując dzięki temu wymierny potencjał.
OdpowiedzUsuńTak, myślę, że takie przezbrojenie jest wysoce prawdopodobne. Sądzę, że działa 87 mm też by wypadło w końcu wymienić na jakiś model szybkostrzelny - 88 mm, albo 105 mm jak się zmieściły.
UsuńdV
Chyba znacznie głębsza przebudowa byłaby mniej prawdopodobna — kadłub i pancerz zostają, napęd tylko wyremontowany (ewentualnie wymiana na nowsze wzory, ale bez przełożenia na osiągi).
UsuńCo do zasady, głebokość przebuowy jest chyba odwrotnie proporcjonalna do prawdopodobieństwa jej przeprowadzenia. Ale tu jest blog i możemy robić wszelakie modernizacje. Jak będzie zapotrzebowanie, to przebuduję tego POW-a tak, że go własny konstruktor nie pozna :D
UsuńdV
Tu trzeba by się zwrócić do Kol. ŁK jako mającego najbardziej bezkompromisową wyobraźnię w kwestii modernizacji. Mi nasuwa się zakres ograniczony, niewart osobnego rysunku.
UsuńWywołany do tablicy :) ujmę sprawę następująco: przebudowy o ograniczonym zakresie są dominujące, lecz chyba nie do końca godne uwagi. Znacznie ciekawsze są te o charakterze kardynalnym (które nie zawsze dotyczyły uboższych flot II i III ligi światowej), z wymianą pancerza (i tu nawet prekursorami są bodaj Niemcy - okręty typu "Sachsen"), artylerii (z pewnością najczęstsze) i siłowni (również bardzo popularne i skutkujące niekiedy wymiernym wzrostem prędkości i zasięgu!).
UsuńŁK
Może więc można by coś wykoncypować i w tym przypadku?
UsuńNie wykluczam :)
UsuńdV
Ja również gorąco zachęcam! :)
UsuńŁK