sobota, 22 października 2022

Szwedzki POW Omheten

Na fali szybkiego rozwoju okrętów wojennych na początku drugiej dekady XX w. szwedzka admiralicja zaczęła się przymierzać do budowy nowych pancerników obrony wybrzeża, uważając, że wszystkie zbudowane dotychczas, nie wyłączając najnowszego Oscara II, są lub będą wkrótce, przestarzałe. Opracowano w tym celu szereg wstępnych projektów, co ostatecznie doprowadziło do budowy okrętów typu Sverige. Jednym z najciekawszych pomysłów były projekty z 1911 r. przewidujące okręty napędzane silnikami diesla, co było dość typowe dla wielu ówczesnych flot, wiążących z tym rodzajem napędu spore nadzieje. Okręty szwedzkie miały mieć wyporność nieco ponad 6000 ton i uzbrojenie składające się z 4 lub 6 dział 305 mm, miały mieć raczej niską sylwetkę (za wyjątkiem wysokiego trójnożnego masztu) i niezłe opancerzenie. Dziś prezentuję wariant trójwieżowy, z 6 działami. Okręt rozwija niezłe 20 w., i ma przyzwoite opancerzenie o grubości do 200 mm. Nie grzeszy wysoką wolną burtą, ale jak na warunki obrony wybrzeża na Bałtyku powinna ona być wystarczająca. Wg informacji znalezionych w internecie, okręt miał się zmieścić na 6250 tonach wyporności standard. Znalezione oryginalne plany okrętu, na ile mogę to stwierdzić przy nieznajomości języka szwedzkiego, mówiły raczej o wyporności normalnej 6250 ton, co wydawało by się o tyle naturalne, że pojęcia wyporności standard w 1911 r. jeszcze nie znano. Symulacja w springsharpie pozwoliła sfinalizować projekt z założonymi parametrami przy wyporności 6250 standard i 6700 ton normalnej. Interpretuję to tak, że projekt był lekko niedoszacowany pod względem wyporności, co jest o tyle prawdopodobne, że podówczas wierzono, że napęd dieslowski daje nadzwyczajne oszczędności wagowe w porównaniu do bardziej klasycznych rodzajów napędu (w tym turbinowych).  Potem okazało się, że aż tak dobrze jednak nie było, wobec czego przyjmuję wynik symulacji w springsharpie jako w miarę wiarygodny – okręt powinien się pomieścić na circa 6700 tonach wyporności normalnej. 
Rysunek wykonałem na podstawie rysunku Tzoli. Oryginalny projekt można obejrzeć tu: https://imgur.com/6GEgoaA 







Omheten, swedish coast defence battleship laid down 1911 (Engine 1912)

Displacement:
    5 934 t light; 6 250 t standard; 6 688 t normal; 7 037 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught
    374,61 ft / 374,11 ft x 58,99 ft x 19,75 ft (normal load)
    114,18 m / 114,03 m x 17,98 m  x 6,02 m

Armament:
      6 - 12,01" / 305 mm guns (3x2 guns), 865,70lbs / 392,67kg shells, 1910 Model
      Breech loading guns in turrets (on barbettes)
      on centreline ends, majority forward
      Main guns limited to end-on fire
      4 - 4,13" / 105 mm guns in single mounts, 35,32lbs / 16,02kg shells, 1910 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on centreline ends, evenly spread, all raised mounts - superfiring
      2 - 4,13" / 105 mm guns in single mounts, 35,32lbs / 16,02kg shells, 1910 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on side, all amidships, all raised mounts - superfiring
      2 - 1,46" / 37,0 mm guns in single mounts, 1,55lbs / 0,70kg shells, 1898 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on side, all amidships, all raised mounts - superfiring
    Weight of broadside 5 409 lbs / 2 454 kg
    Shells per gun, main battery: 60
    2 - 18,0" / 457 mm submerged torpedo tubes

Armour:
   - Belts:        Width (max)    Length (avg)        Height (avg)
    Main:    7,87" / 200 mm    192,85 ft / 58,78 m    6,99 ft / 2,13 m
    Ends:    5,91" / 150 mm      58,14 ft / 17,72 m    6,99 ft / 2,13 m
      123,13 ft / 37,53 m Unarmoured ends
      Main Belt covers 79% of normal length
      Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces

   - Gun armour:    Face (max)    Other gunhouse (avg)    Barbette/hoist (max)
    Main:    7,87" / 200 mm    3,94" / 100 mm        7,87" / 200 mm

   - Armour deck: 1,18" / 30 mm, Conning tower: 6,89" / 175 mm

Machinery:
    Diesel Internal combustion motors,
    Direct drive, 2 shafts, 12 951 shp / 9 662 Kw = 20,00 kts
    Range 3 200nm at 14,00 kts
    Bunker at max displacement = 787 tons

Complement:
    369 - 480

Cost:
    £0,848 million / $3,392 million

Distribution of weights at normal displacement:
    Armament: 676 tons, 10,1%
    Armour: 1 622 tons, 24,3%
       - Belts: 578 tons, 8,7%
       - Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
       - Armament: 659 tons, 9,9%
       - Armour Deck: 332 tons, 5,0%
       - Conning Tower: 53 tons, 0,8%
    Machinery: 516 tons, 7,7%
    Hull, fittings & equipment: 3 119 tons, 46,6%
    Fuel, ammunition & stores: 753 tons, 11,3%
    Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
    Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
      5 803 lbs / 2 632 Kg = 6,7 x 12,0 " / 305 mm shells or 1,2 torpedoes
    Stability (Unstable if below 1.00): 1,03
    Metacentric height 2,4 ft / 0,7 m
    Roll period: 15,9 seconds
    Steadiness    - As gun platform (Average = 50 %): 51 %
            - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 1,01
    Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,01

Hull form characteristics:
    Hull has a flush deck
    Block coefficient: 0,537
    Length to Beam Ratio: 6,34 : 1
    'Natural speed' for length: 19,34 kts
    Power going to wave formation at top speed: 51 %
    Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
    Bow angle (Positive = bow angles forward): -8,00 degrees
    Stern overhang: 0,49 ft / 0,15 m
    Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
       - Stem:        14,47 ft / 4,41 m
       - Forecastle (19%):    12,96 ft / 3,95 m
       - Mid (50%):        11,45 ft / 3,49 m
       - Quarterdeck (22%):    11,45 ft / 3,49 m
       - Stern:        13,45 ft / 4,10 m
       - Average freeboard:    12,31 ft / 3,75 m
    Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
    Space    - Hull below water (magazines/engines, low = better): 101,8%
        - Above water (accommodation/working, high = better): 93,1%
    Waterplane Area: 15 215 Square feet or 1 414 Square metres
    Displacement factor (Displacement / loading): 83%
    Structure weight / hull surface area: 143 lbs/sq ft or 699 Kg/sq metre
    Hull strength (Relative):
        - Cross-sectional: 0,95
        - Longitudinal: 2,02
        - Overall: 1,02
    Hull space for machinery, storage, compartmentation is adequate
    Room for accommodation and workspaces is adequate


18 komentarzy:

  1. Kurcze, fajny brzydal. Gdyby okręt został zbudowany, to spowodowałby zapewne "bałtyckie trzęsienie ziemi"! :) Chyba jednak widziałbym go bardziej jako super-monitor, np. z 4 działami 13,5", opancerzeniem burt 10" i pokładu 2" oraz prędkością zredukowaną do ~ 15 węzłów.
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wersja 4-działowa tego projektu też była, ale też miała działa 305 mm (a oprócz tego 152 mm). Ten projekt też zaprezentuję. Co do przeznaczenia - to Szwecja była skupiona na obronie własnego wybrzeża, dlatego projektowała i budowała POW-y, okręty ściśle defensywne. Agresywnych zamiarów wobec innych państw nie miała (wówczas), więc monitory (okręty ofensywne w XX-wiecznym tego słowa znaczeniu) raczej nie leżały w orbicie jej zainteresowań. Zresztą, by skutecznie wykorzystywać takie okręty, trzeba by mieć zapewnione panowanie na morzu, a na to raczej się nie zanosiło (nawet wobec osłabionej rosyjskiej Floty Bałtyckiej, nie mówiąc już o niemieckiej). Z bałtyckich, tylko duńska była słabsza.
      dV

      Usuń
    2. Myślę, że dla operowania w szkierach zaproponowany przeze mnie okręt byłby całkiem odpowiedni, stanowiąc de facto wzmocnioną wersję okrętów fińskich klasy "Ilmarinen".
      ŁK

      Usuń
    3. Zatem można by powiedzieć, że byłby to de facto nadal POW, tylko wolniejszy, ciężej opancerzony i z większym kalibrem dział. Bardziej w stylu fińskim niż szwedzkim;) Choć też tak nie do końca, bo fińskie POW-y miały bardzo mizerne opancerzenie. Szwedzkie natomiast były bardziej zbalansowane i szły raczej w kierunku większej prędkości. I taki właśnie jest, jak mi się wydaje, ten projekt ;)

      Usuń
    4. ps. prawdziwego brzydala to dopiero zaprezentuję :D

      Usuń
  2. Ciekawa wariacja pancernika obrony wybrzeża. Sześć dział drednotowego (ówcześnie) kalibru na tak małym kadłubie robi wrażenie.
    Któryś już raz zaznaczasz, że w czasach przedwaszyngtońskich nie było pojęcia wyporności standardowej. Wyporność standardową wymyślono dla porównywania okrętów różnych flot. Na początku XX wieku każda admiralicja miała swoją terminologie i swoje metody liczenia wyporności. Wyporność normalna ówczesnych szwedzkich okrętów niekoniecznie jest tożsama z wypornością normalną okrętów brytyjskich i wypornością normalną okrętów springsharpowych.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda. I dlatego właśnie, żeby usunąć tą nieporównywalność, wymyślono wyporność standard. Springsharp natomiast w żaden sposób nie rozróżnia specyfik liczenia wyporności w poszczególnych flotach, sprowadzając wszystko do jednego wspólnego mianownika, wg sobie tylko znanej metody.
      dV

      Usuń
  3. Chyba niczego silniej uzbrojonego niż 6x305 mm Szwedzi nigdy nie rozważali? Nie liczę tego okrętu z 2x380 mm, raczej pływającej baterii. Gdyby dorzucić do tego projektu prędkość „Sverige”, w wyporności standardowej zapewne rzędu 8000 ton powstałby niejako „ostateczny” POW, w istocie drednot obrony wybrzeża. Przy okazji zastanawiam się, czy przy takiej wyporności realne byłoby oddanie pełnej salwy burtowej, czy też jednak trzeba by strzelać sekwencyjnie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Recoil effect" program obliczył 1,01. Można uznać, że to jest na granicy bezpieczeństwa. Jeśli strzelamy pod kątem 0-80 stopni od wzdłużnej płaszczyzny symetrii kadłuba, nie powinno być problemów. Przy strzelaniu pod kątem około 90 stopni należałoby opóźnić wystrzał z jednej wieży.

      Usuń
    2. Czyli w warunkach obrony wybrzeża, w której szwedzkie POW raczej rzadko (eufemistycznie ujmując) paradowałyby jako linia naprzeciwko linii nieprzyjaciela, nie byłoby to wielką niedogodnością.

      Usuń
    3. Ja mimo wszystko mam większe zaufanie do ówczesnych konstruktorów, niż springsharpa, który jest tylko zgrubnym przybliżeniem, siłą rzeczy bardzo uproszczonym. Oni raczej wiedzieli co robią, dlatego nie obawiałbym się raczej o integralność tej jednostki ;)

      Usuń
  4. No cóż... Okręt wojenny niby piękny być nie musi, ale jednak... Posadowienie drugiej wieży na niższym poziomie niż pierwszej robi wrażenie (negatywne, ale zawsze jakieś). Kiedyś, dawno, proponowałeś pancerniki POW dla Chin w granicach (o ile dobrze pamiętam) 10 tys ton i uzbrojeniu 6 x 381. I pamiętam, że prezentowały się znakomicie. Czyli można. A Szwedzi pod tym względem się nie popisali, aczkolwiek z drugiej strony z takim uzbrojeniem trzeba się liczyć.
    Aleksander

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Było coś takiego https://springsharp.blogspot.com/2012/08/duzy-pow-dla-chin-03072011.html

      Usuń
    2. No właśnie. Dziękuję, że znalazłeś. Tylko nie ukazuje mi się wizualizacja, poza tym nie ma komentarzy i wszystko jest drobniejszym drukiem niż w następnych latach. Zauważyłem, że dotyczy to całego roku 2011 (przynajmniej u mnie).
      Aleksander

      Usuń
    3. Ten komentarz został usunięty przez autora.

      Usuń
    4. To jest przekopiowane ze starego bloga, który już został skasowany.
      Pierwszym okrętem tutaj był https://springsharp.blogspot.com/2012/09/japonski-krazownik-ciezki-12x203.html
      Już dobre 10 lat.

      Usuń
    5. Szkoda. A swoją drogą, jak ten czas leci... (przepraszam za truizm).
      Aleksander

      Usuń
    6. Ano, nie a się ukryć. Sam się czasem nie mogę nadziwić, ile to już lat..

      Usuń