niedziela, 25 września 2016

Rzeczna bateria pływająca



Dziś nietypowe jednostki dla flotylli rzecznych. Są to barki rzeczne zaadaptowane na prędce do pełnienia roli pływających baterii artyleryjskich. Celem samodzielnego poruszania się otrzymały one silniki diesla. Zamontowane na nich działa kal. 152 mm są wprawdzie archaiczne, ale cóż zrobić – takie leżały jeszcze w magazynie, więc z nich skorzystałem. Pochodzą one z wycofanych okrętów – kanonierek typu Pegaz (z lat 1876-78), korwet typu Strzybóg (z lat 1877-78), taranowca Zawisza Czarny z 1872 r. i krążownika Admirał Dickmann z 1881 r. (w sumie naliczyłem 63 szt. w magazynach). Armaty mają długość lufy L/23, oryginalnie jako ładunku miotającego używały czarnego prochu,  który 38-kg pociskom nadawał prędkość wylotową 435 m/s przy szybkostrzelności do 2 strz./min. Dokładny ich zasięg nie jest mi znany, ale przez analogię do innych dział rosyjskich z tego czasu (107 mm L/20 z 1867 r. i 203 mm L/22 z 1867 r.) szacuję go na ok. 2-3 km.  Do zastosowań na morzu działa te nie nadają się już w ogóle, ale na wodach śródlądowych, do rażenia wrogiej piechoty pociskami odłamkowymi mogą być jeszcze przydatne.  Sądzę że przy pewnych modyfikacjach, w tym nowszych ładunkach miotających, wspomniane parametry dało by się jeszcze nieco poprawić. Seria okrętów jest relatywnie krótka (liczy 5 sztuk), by ryzyko i koszty na wypadek niepowodzenia koncepcji nie były dotkliwe. Jeśli okręty w takiej konfiguracji  się nie sprawdzą, to po prostu kolejnych podobnych nie będzie.  



BP-1, polish river floating battery laid down 1914

Displacement:
    171 t light; 181 t standard; 182 t normal; 183 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught
    129,24 ft / 126,74 ft x 20,44 ft x 3,12 ft (normal load)
    39,39 m / 38,63 m x 6,23 m  x 0,95 m

Armament:
      2 - 5,98" / 152 mm guns in single mounts, 70,18lbs / 31,83kg shells, 1867 Model
      Breech loading guns in deck mounts with hoists
      on centreline, evenly spread
      Main guns limited to end-on fire
      1 - 1,46" / 37,0 mm guns in single mounts, 1,55lbs / 0,70kg shells, 1914 Model
      Quick firing gun in deck mount
      on centreline forward
    Weight of broadside 142 lbs / 64 kg
    Shells per gun, main battery: 75

Armour:
   - Gun armour:    Face (max)    Other gunhouse (avg)    Barbette/hoist (max)
    Main:    1,18" / 30 mm    1,18" / 30 mm              -

Machinery:
    Diesel Internal combustion motors,
    Direct drive, 1 shaft, 75 shp / 56 Kw = 8,00 kts
    Range 200nm at 6,00 kts
    Bunker at max displacement = 2 tons

Complement:
    24 - 32

Cost:
    £0,027 million / $0,108 million

Distribution of weights at normal displacement:
    Armament: 18 tons, 9,7%
    Armour: 12 tons, 6,5%
       - Belts: 0 tons, 0,0%
       - Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
       - Armament: 12 tons, 6,5%
       - Armour Deck: 0 tons, 0,0%
       - Conning Tower: 0 tons, 0,0%
    Machinery: 3 tons, 1,6%
    Hull, fittings & equipment: 139 tons, 76,2%
    Fuel, ammunition & stores: 11 tons, 6,0%
    Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
    Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
      432 lbs / 196 Kg = 4,0 x 6,0 " / 152 mm shells or 0,5 torpedoes
    Stability (Unstable if below 1.00): 1,01
    Metacentric height 0,5 ft / 0,1 m
    Roll period: 12,5 seconds
    Steadiness    - As gun platform (Average = 50 %): 69 %
            - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 1,56
    Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,50

Hull form characteristics:
    Hull has a flush deck
    Block coefficient: 0,790
    Length to Beam Ratio: 6,20 : 1
    'Natural speed' for length: 11,26 kts
    Power going to wave formation at top speed: 29 %
    Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 46
    Bow angle (Positive = bow angles forward): 15,00 degrees
    Stern overhang: 0,49 ft / 0,15 m
    Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
       - Stem:        7,48 ft / 2,28 m
       - Forecastle (20%):    7,48 ft / 2,28 m
       - Mid (50%):        7,48 ft / 2,28 m
       - Quarterdeck (15%):    7,48 ft / 2,28 m
       - Stern:        7,48 ft / 2,28 m
       - Average freeboard:    7,48 ft / 2,28 m
    Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
    Space    - Hull below water (magazines/engines, low = better): 76,9%
        - Above water (accommodation/working, high = better): 134,0%
    Waterplane Area: 2 257 Square feet or 210 Square metres
    Displacement factor (Displacement / loading): 114%
    Structure weight / hull surface area: 44 lbs/sq ft or 215 Kg/sq metre
    Hull strength (Relative):
        - Cross-sectional: 0,85
        - Longitudinal: 4,15
        - Overall: 1,00
    Hull space for machinery, storage, compartmentation is excellent
    Room for accommodation and workspaces is excellent
    Good seaboat, rides out heavy weather easily

BP-1 (1914)
BP-2 (1914)
BP-3 (1914)
BP-4 (1914)
BP-5 (1914)
BP-5 (1914)

czwartek, 22 września 2016

Działania flot na Bałtyku w listopadzie 1914 r.



Z początkiem listopada postanowiono przeprowadzić zakrojoną na szeroką skalę operację minową na południowo-wschodnim Bałtyku, mającą w zamiarze skomplikować komunikację między portami Niemiec i Szwecji, a zwłaszcza utrudnić dostawy szwedzkiej rudy żelaza. Akcję miały przeprowadzić wspólnie siły polskie i rosyjskie. W nocy 5 listopada niszczyciel Nowik postawił 50 min na zachód od Piławy,  stawiacz min Hades – dwie zagrody po 120 min na zachód od Kłajpedy. Ciąg dalszy akcji nastąpił w nocy 18 listopada. Wtedy to stawiacz min Amur postawił dwie zagrody po 120 min na wschód i na południowy wschód od Bornholmu (na wysokości Kołobrzegu), natomiast Hades – 250 min w połowie drogi między południowym Skrajem Olandii a Rozewiem. Dodatkowo niszczyciele rosyjskie postawiły 105 min na północny zachód od przylądka Brusterort.  Przeprowadzone akcje minowe przyniosły wkrótce skutek - 17 listopada na minach na zachód od Kłajpedy zatonął krążownik pancerny Friedrich Carl. Natomiast 22 listopada na jednej z min postawionych przez Amura ciężko uszkodzony został pancernik Elsass z 7 eskadry przebazowywanej właśnie do Gdańska wskutek doświadczeń po bitwie stoczonej 1 listopada, kiedy to eskadra idąca z Kilonii nie miała szans wejść do akcji na czas.
10 listopada 3 polskie sterowce, w tym nowo oddany do służby Wiwern przeprowadziły atak na Kilonię, z zamiarem zniszczenia śluz kanału. Z powodu nisko wiszących chmur nie udało się zlokalizować celu i bomby zrzucono na oślep. Spowodowały one nieznaczne szkody w porcie i mieście.
15 listopada 3 flotylla niszczycieli z Połągi ubezpieczana przez 4 krążowniki przeprowadziła rajd przeciwko nieprzyjacielskim liniom dozoru na południowym Bałtyku. Ofiarą polskich niszczycieli padły 2 pomocnicze patrolowce i torpedowiec T 44. Dalsze polowanie przerwano z powodu ryzyka natknięcia się na krążowniki pancerne stacjonujące w Gdańsku.
25 listopada okręt podwodny U 4 storpedował i zatopił na wschód od Olandii dozorowiec pomocniczy DP-1.
26 listopada 4 okręty ze składu 6 flotylli torpedowców z Połągi przeprowadziły rajd przeciwko nieprzyjacielskiej komunikacji morskiej w Zatoce Gdańskiej. Na zachód od Cieśniny Piławskiej zatopiono 1 statek o pojemności 800 BRT. Większym sukcesom przeszkodziło wyjście niemieckich okrętów z Gdańska, co zmusiło nasze torpedowce do odwrotu.

sobota, 17 września 2016

Patrolowce pomocnicze typu DP-6



Dziś prezentuję trzy nieduże patrolowce pomocnicze, przeznaczone dla sił morskich w Afryce Zachodniej (Nowa Kurlandia i Togo). Uzasadnieniem dla ich zmobilizowania jest fakt szczupłości tamtejszych sił patrolowych. Zwłaszcza dotyczy to Nowej Kurlandii, gdzie z sił lekkich posiadamy jedynie 2 niszczyciele. 
Co do samych okrętów, to wiele o nich powiedzieć się nie da. Są zaadaptowane nieduże jednostki cywilne, całkowicie klasycznej konstrukcji, napędzane tłokową maszyna parową. Jako uzbrojenie otrzymały po 1 działku kal. 57 mm oraz dwa Maximy kal. 37 mm. Przewiduję, że obok zadań patrolowych okręty te będą mogły być wykorzystywane także jako pomocnicze trałowce. Jak wiadomo, część niemieckich krążowników pomocniczych była przystosowana do zabierania całkiem sporego zapasu min, więc jest bardzo możliwe, że naszym okrętom być może przyjdzie się wykazać w ich trałowaniu.




DP-6, polish auxiliary patrol boat laid down 1907, mobilized 1914

Displacement:
    287 t light; 295 t standard; 327 t normal; 353 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught
    123,85 ft / 114,37 ft x 21,16 ft x 9,55 ft (normal load)
    37,75 m / 34,86 m x 6,45 m  x 2,91 m

Armament:
      1 - 2,24" / 57,0 mm guns in single mounts, 5,23lbs / 2,37kg shells, 1885 Model
      Quick firing gun in deck mount
      on centreline forward
      2 - 1,46" / 37,0 mm guns in single mounts, 1,55lbs / 0,70kg shells, 1908 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on centreline ends, evenly spread
    Weight of broadside 8 lbs / 4 kg
    Shells per gun, main battery: 250

Machinery:
    Coal fired boilers, simple reciprocating steam engines,
    Direct drive, 1 shaft, 294 ihp / 219 Kw = 11,00 kts
    Range 4 600nm at 7,00 kts
    Bunker at max displacement = 58 tons (100% coal)

Complement:
    38 - 50

Cost:
    £0,018 million / $0,071 million

Distribution of weights at normal displacement:
    Armament: 1 tons, 0,3%
    Machinery: 49 tons, 15,0%
    Hull, fittings & equipment: 237 tons, 72,4%
    Fuel, ammunition & stores: 40 tons, 12,3%
    Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
    Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
      612 lbs / 278 Kg = 108,3 x 2,2 " / 57 mm shells or 0,8 torpedoes
    Stability (Unstable if below 1.00): 1,12
    Metacentric height 0,6 ft / 0,2 m
    Roll period: 11,5 seconds
    Steadiness    - As gun platform (Average = 50 %): 97 %
            - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,03
    Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,95

Hull form characteristics:
    Hull has raised forecastle
    Block coefficient: 0,496
    Length to Beam Ratio: 5,40 : 1
    'Natural speed' for length: 10,69 kts
    Power going to wave formation at top speed: 50 %
    Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
    Bow angle (Positive = bow angles forward): 2,00 degrees
    Stern overhang: 8,99 ft / 2,74 m
    Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
       - Stem:        13,98 ft / 4,26 m
       - Forecastle (18%):    9,48 ft / 2,89 m (6,50 ft / 1,98 m aft of break)
       - Mid (50%):        6,00 ft / 1,83 m
       - Quarterdeck (20%):    6,99 ft / 2,13 m
       - Stern:        7,97 ft / 2,43 m
       - Average freeboard:    7,48 ft / 2,28 m

Ship space, strength and comments:
    Space    - Hull below water (magazines/engines, low = better): 52,5%
        - Above water (accommodation/working, high = better): 49,3%
    Waterplane Area: 1 543 Square feet or 143 Square metres
    Displacement factor (Displacement / loading): 308%
    Structure weight / hull surface area: 83 lbs/sq ft or 404 Kg/sq metre
    Hull strength (Relative):
        - Cross-sectional: 2,65
        - Longitudinal: 14,36
        - Overall: 3,14
    Hull space for machinery, storage, compartmentation is excellent
    Room for accommodation and workspaces is extremely poor
    Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
    Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

DP-6 (1907, mobilized 1914)
DP-7 (1907, mobilized 1914)
DP-8 (1908, mobilized 1914)

niedziela, 11 września 2016

Bitwa koło Helu

1 listopada polskie dowództwo postanowiło przeprowadzić akcję głównych sił floty celem wyciagnięcia okrętów niemieckich z bazy i pobicia ich przeważającymi siłami. Za przynętę miał służyć krążownik Władysław Łokietek w towarzystwie krążowników pancernych Zawisza Czarny i Mikołaj Powała. Siły główne stanowiły 1 i 2 dywizjon okrętów liniowych (7 jednostek). Od początku akcji towarzyszył pech bowiem na wysokości Kłajpedy Łokietek wszedł na minę i został ciężko uszkodzony. Na szczęście udało się opanować napływ wody do kadłuba i okręt odesłano do Windawy.
Akcję kontynuowały obydwa krążowniki pancerne, które wkrótce natknęły się na niemieckie torpedowce i dozorowce . Dwa pomocnicze dozorowce (300 i 450 t) zatopiono ogniem artyleryjskim, co nie przeszkodziło niestety w zaalarmowaniu dowództwa niemieckiego o nadchodzących okrętach polskich. Z Gdańska wyszły krążowniki pancerne Roon, Yorck, Prinz Adalbert i Friedrich Carl, zaś wkrótce z Kilonii – 2 grupa rozpoznawcza i 7 eskadra pancerników (w sumie 2 krążowniki liniowe, 2 pancerne i 5 predrednotów).
Do starcia doszło na północny wschód od Helu. Polskie krążowniki w obliczu przewagi wroga zawróciły celem wciągnięcia go pod lufy sił głównych. W trakcie pościgu uszkodzenia odniósł krążownik Zawisza Czarny, na którym jeden z pocisków wroga uszkodził maszynę sterową i w rezultacie okręt zaczął zataczać niekontrolowane kręgi, skupiając na sobie ogień okrętów niemieckich i odnosząc dalsze uszkodzenia, w tym liczne przebicia kadłuba. Na szczęście wkrótce nadciągnęły polskie pancerniki zmuszając Niemców do odwrotu. Jedna z salw drednota Stefan Batory celnie trafiła w kadłub krążownika Yorck w rejon kotłowni i maszynowni, szybko redukując jego prędkość do 10 w.  Odtąd okręt ten skazany był na zagładę – jego dobiciem zajęły się polskie predrednoty. Niejako „przy okazji” dosłownie rozstrzelały one niszczyciel V 187 który wraz z dwoma innymi usiłował osłonić ranny krążownik stawiając zasłonę dymną. Tymczasem drednoty kontynuowały pościg. W jego trakcie trafione i poważnie uszkodzone zostały jeszcze Roon i Prinz Adalbert, ale szczęśliwie dla nich żaden nie został znacznie spowolniony zanim osiągnęły linię uznawaną przez polskie dowództwo za granicę obszaru zaminowanego. Samo w sobie nie uratowało by to jeszcze może zespołu niemieckiego, ale w pewnym momencie potężna eksplozja wstrząsnęła kadłubem Kazimierza Wielkiego. Eksplozja wprawdzie nie zagroziła pływalności pancernika, ale nie wiadomo było czy okręt wszedł na minę, czy też został storpedowany (ostatecznie okazało się, że pancernik wszedł na nie znane stronie polskiej pole minowe). Dalszą akcję uznano za zbyt ryzykowną i okręty zawróciły. Tym samym jednostki niemieckie, choć postrzelane, zdołały jednak ujść.   
Tymczasem rozgrywał się dramat krążownika Zawisza Czarny, który nie dość że miał uszkodzony ster to jeszcze w wyniku trafień w rejonie linii wodnej powoli lecz nieubłaganie nabierał wody. W końcu zalane zostały przedziały napędowe i okręt stanął. Na hol wziął go predrednot Konstanty II i obydwie jednostki podjęły w żółwim tempie marsz ku Połądze. Ponieważ wciąż nie udawało się powstrzymać napływu wody do kadłuba, nie ryzykowano wprowadzania okrętu do portu, gdyż mógłby skutecznie zablokować kanał portowy. Podjęto więc decyzję o osadzeniu jednostki na mieliźnie koło wejścia do portu i ewentualnym późniejszym jej podniesieniu.

środa, 7 września 2016

Krążowniki pomocnicze dla floty w koloniach



Jak pamiętamy, warsztatowiec Mikołaj Kopernik przyholował na Madagaskar niszczyciel Syriusz zakupiony w USA. Przywiózł on także inny ładunek, a mianowicie 9 dział pochodzących z amerykańskiego krążownika Detroit (C10, typ Montgomery, wodowany w 1891 r., wycofany w 1910 r.). Pierwotnie działa te miały następujące parametry: kaliber 127 mm, dł. lufy L/40, szybkostrzelność 12 strz./min., waga pocisku 22,7 kg, prędkość wylotowa 701 m/s, zasięg 14,6 km. Jeszcze w USA zlecono ich przekoszulkowanie na stosowany w naszej flocie kaliber 120 mm (L/42), celem umożliwienia strzelania standardowymi pociskami do działa Caneta o wadze 20,5 kg.
Te 9 dział postanowiono użyć do wyposażenia 3 krążowników pomocniczych, zaadaptowanych ze statków pasażersko-handlowych. Są to średniej wielkości (w stosunku do bałtyckich odpowiedników - wręcz duże), i relatywnie szybkie jednostki, uzyskujące prędkość 15 w. Mając po 3 działa kal. 120 mm mogą skutecznie zwalczać wrogie krążowniki pomocnicze, eskortować własne statki handlowe a także pełnić służbę patrolową na wodach wokół wyspy. Pewną nowością jest ustawienie dział dziobowych - które nie są ustawione w linii symetrii, ale zostały odsunięte ku burtom, dzięki czemu mają możliwość równoczesnego prowadzenia ognia w kierunku dziobu.  Okręty mają też możliwość postawienia 100 min, dzięki czemu mogą się przydać w zablokowaniu niemieckich sił morskich w ich bazach. Mam nadzieje, że nowe jednostki okażą się przydatne, a Wam przypadną do gustu :)




Persefona, polish auxiliary cruiser laid down 1909 (Engine 1910), mobilized 1914

Displacement:
    4 612 t light; 4 745 t standard; 5 475 t normal; 6 060 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught
    379,46 ft / 357,51 ft x 42,72 ft x 21,16 ft (normal load)
    115,66 m / 108,97 m x 13,02 m  x 6,45 m

Armament:
      2 - 4,72" / 120 mm guns in single mounts, 52,72lbs / 23,91kg shells, 1914 Model
      Quick firing guns in deck mounts with hoists
      on side, all forward
      1 - 4,72" / 120 mm guns in single mounts, 52,72lbs / 23,91kg shells, 1914 Model
      Quick firing gun in a deck mount with hoist
      on centreline aft
      2 - 2,95" / 75,0 mm guns in single mounts, 12,87lbs / 5,84kg shells, 1891 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on centreline ends, evenly spread
      2 - 1,46" / 37,0 mm guns in single mounts, 1,55lbs / 0,70kg shells, 1908 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on side, all forward, all raised mounts - superfiring
    Weight of broadside 187 lbs / 85 kg
    Shells per gun, main battery: 200

Armour:
   - Gun armour:    Face (max)    Other gunhouse (avg)    Barbette/hoist (max)
    Main:    1,46" / 37 mm    1,18" / 30 mm              -
    2nd:    1,46" / 37 mm    1,18" / 30 mm              -

Machinery:
    Coal fired boilers, complex reciprocating steam engines,
    Direct drive, 1 shaft, 3 904 ihp / 2 913 Kw = 15,00 kts
    Range 9 000nm at 10,00 kts
    Bunker at max displacement = 1 316 tons (100% coal)

Complement:
    317 - 413

Cost:
    £0,217 million / $0,870 million

Distribution of weights at normal displacement:
    Armament: 23 tons, 0,4%
    Armour: 14 tons, 0,3%
       - Belts: 0 tons, 0,0%
       - Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
       - Armament: 14 tons, 0,3%
       - Armour Deck: 0 tons, 0,0%
       - Conning Tower: 0 tons, 0,0%
    Machinery: 260 tons, 4,8%
    Hull, fittings & equipment: 4 239 tons, 77,4%
    Fuel, ammunition & stores: 864 tons, 15,8%
    Miscellaneous weights: 75 tons, 1,4%

Overall survivability and seakeeping ability:
    Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
      22 914 lbs / 10 394 Kg = 434,6 x 4,7 " / 120 mm shells or 6,6 torpedoes
    Stability (Unstable if below 1.00): 1,05
    Metacentric height 1,5 ft / 0,5 m
    Roll period: 14,5 seconds
    Steadiness    - As gun platform (Average = 50 %): 96 %
            - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,16
    Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,92

Hull form characteristics:
    Hull has raised forecastle, raised quarterdeck
    Block coefficient: 0,593
    Length to Beam Ratio: 8,37 : 1
    'Natural speed' for length: 18,91 kts
    Power going to wave formation at top speed: 35 %
    Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
    Bow angle (Positive = bow angles forward): 0,00 degrees
    Stern overhang: 21,95 ft / 6,69 m
    Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
       - Stem:        26,94 ft / 8,21 m
       - Forecastle (13%):    21,46 ft / 6,54 m (16,96 ft / 5,17 m aft of break)
       - Mid (50%):        14,47 ft / 4,41 m
       - Quarterdeck (10%):    14,99 ft / 4,57 m (11,45 ft / 3,49 m before break)
       - Stern:        15,49 ft / 4,72 m
       - Average freeboard:    15,55 ft / 4,74 m

Ship space, strength and comments:
    Space    - Hull below water (magazines/engines, low = better): 22,1%
        - Above water (accommodation/working, high = better): 93,1%
    Waterplane Area: 10 842 Square feet or 1 007 Square metres
    Displacement factor (Displacement / loading): 687%
    Structure weight / hull surface area: 211 lbs/sq ft or 1 032 Kg/sq metre
    Hull strength (Relative):
        - Cross-sectional: 3,09
        - Longitudinal: 7,48
        - Overall: 3,38
    Hull space for machinery, storage, compartmentation is excellent
    Room for accommodation and workspaces is adequate
    Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
    Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather

100 mines

Persefona (1910, mobilized 1914)
Artemida (1911, mobilized 1914)
Hebe (1911, mobilized 1914)

sobota, 3 września 2016

Nowy sterowiec



Dziś prezentuję kolejny (i zapewne ostatni – ze względu na nieubłagany rozwój lotnictwa) sterowiec naszej Marynarki Wojennej. Tym razem jest to już prawdziwy kolos o długości 178 m i oczywiście konstrukcji szkieletowej. Zasadniczo, aerostat ten stanowi wersję rozwojową poprzednich naszych maszyn tego rodzaju, ale cechuje się też kilkoma nowinkami. W związku z dotychczasowymi doświadczeniami płynącymi z bojowej eksploatacji sterowców, zwłaszcza w zakresie słabej skuteczności bombardowań, główną jego funkcją ma być rozpoznanie nad obszarem morza, stąd duży zasięg 3000 km, przekładający się na znaczną (ponad 33 h) długotrwałość lotu.
Napęd stanowi 6 silników po 200 KM, z czego 2 znajdują się jak we wcześniejszych konstrukcjach w gondolach, natomiast 4 są ulokowane w kadłubie sterowca, skąd napędzają śmigła znajdujące się na wysięgnikach.
Teoretycznie sterowiec ma możliwość zabrania ładunku 1200 kg bomb, ale wobec znaczącego wzrostu wymiarów nie jest to jakaś liczba imponująca (poprzedni typ 120-metrowy brał 400 kg bomb) i nie przewiduję by często z tego korzystano. Dla polepszenia aerodynamiki ewentualne bomby nie są jak poprzednio podczepione pod pomostem miedzy gondolami, ale znajdują się w zamkniętej komorze bombowej. 
Natomiast dla samoobrony sterowiec posiada 4 km-y: 2 w stanowiskach na górze kadłuba i 2 w balkonach gondoli.  Oczywiście, w 1914 r. zagrożenie ze strony samolotów jest jeszcze czysto iluzoryczne, ale to się dość szybko zmieni i ówcześni chyba się tego spodziewali, skoro w realnych sterowcach z tego czasu  km-y już czasem montowano (np. w niemieckich SL-2 czy L-3 z 1914 r.)
W związku z konstrukcją tak dużego sterowca konieczne okazało się zbudowanie nowego hangaru w Kuldydze. Ma od długość  200 m, szerokość 45 m. i wysokość 35 m.


Przybliżone dane sterowca:
Nazwa: Wiwern
Pierwszy lot: 1914 r.
Typ: sztywny
Długość: 178,18 m
Szerokość: 24,41 m
Pojemność: 53300 m3
Napęd: 6 silników 200 KM
Prędkość: 90 km/h
Pułap: 3000 m
Zasięg: 3000 km
Załoga: 20
Uzbrojenie: 4 km-y, 12 bomb 100 kg