Ps. Rysunek ilustrujący jednostkę pochodzi z forum shipbucket.com i został przeze mnie zmodyfikowany.
Housatonic, United States armoured gunboat laid down 1882 (Engine 1883)
Displacement:
1 559 t light; 1 637 t standard; 1 706 t normal; 1 761 t full load
Dimensions: Length overall / water x beam x draught
207,81 ft / 207,81 ft x 38,62 ft x 13,29 ft (normal load)
63,34 m / 63,34 m x 11,77 m x 4,05 m
Armament:
1 - 12,01" / 305 mm guns in single mounts, 735,85lbs / 333,78kg shells, 1880 Model
Breech loading gun in a turret (on a barbette)
on centreline forward
Main guns limited to end-on fire
2 - 5,98" / 152 mm guns in single mounts, 95,90lbs / 43,50kg shells, 1883 Model
Breech loading guns in deck mounts with hoists
on side, all amidships
4 - 1,85" / 47,0 mm guns in single mounts, 2,36lbs / 1,07kg shells, 1873 Model
Quick firing guns in casemate mounts
on side, evenly spread
1 - 1,85" / 47,0 mm guns in single mounts, 2,36lbs / 1,07kg shells, 1873 Model
Quick firing gun in deck mount
on centreline amidships, 1 raised gun
Weight of broadside 939 lbs / 426 kg
Shells per gun, main battery: 80
Armour:
- Belts: Width (max) Length (avg) Height (avg)
Main: 4,02" / 102 mm 73,75 ft / 22,48 m 9,58 ft / 2,92 m
Ends: Unarmoured
Main Belt covers 55% of normal length
Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 2,01" / 51 mm 2,01" / 51 mm 4,02" / 102 mm
2nd: 1,46" / 37 mm 0,98" / 25 mm -
3rd: 1,77" / 45 mm - -
- Armour deck: 0,98" / 25 mm, Conning tower: 2,01" / 51 mm
Machinery:
Coal fired boilers, simple reciprocating steam engines,
Direct drive, 1 shaft, 1 032 ihp / 770 Kw = 12,00 kts
Range 1 500nm at 8,00 kts
Bunker at max displacement = 125 tons (100% coal)
Complement:
132 - 172
Cost:
£0,182 million / $0,728 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 117 tons, 6,9%
Armour: 318 tons, 18,6%
- Belts: 153 tons, 8,9%
- Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
- Armament: 59 tons, 3,5%
- Armour Deck: 100 tons, 5,9%
- Conning Tower: 6 tons, 0,4%
Machinery: 205 tons, 12,0%
Hull, fittings & equipment: 919 tons, 53,9%
Fuel, ammunition & stores: 147 tons, 8,6%
Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
1 924 lbs / 873 Kg = 2,5 x 12,0 " / 305 mm shells or 0,7 torpedoes
Stability (Unstable if below 1.00): 1,04
Metacentric height 1,3 ft / 0,4 m
Roll period: 14,2 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 100 %
- Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 1,66
Seaboat quality (Average = 1.00): 2,00
Hull form characteristics:
Hull has rise aft of midbreak
Block coefficient: 0,560
Length to Beam Ratio: 5,38 : 1
'Natural speed' for length: 14,42 kts
Power going to wave formation at top speed: 41 %
Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive = bow angles forward): -12,00 degrees
Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
- Stem: 6,99 ft / 2,13 m
- Forecastle (17%): 6,99 ft / 2,13 m
- Mid (24%): 6,99 ft / 2,13 m (14,47 ft / 4,41 m aft of break)
- Quarterdeck (15%): 14,47 ft / 4,41 m
- Stern: 14,47 ft / 4,41 m
- Average freeboard: 12,70 ft / 3,87 m
Ship tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 90,1%
- Above water (accommodation/working, high = better): 108,6%
Waterplane Area: 5 492 Square feet or 510 Square metres
Displacement factor (Displacement / loading): 102%
Structure weight / hull surface area: 103 lbs/sq ft or 504 Kg/sq metre
Hull strength (Relative):
- Cross-sectional: 0,83
- Longitudinal: 5,12
- Overall: 1,00
Hull space for machinery, storage, compartmentation is adequate
Room for accommodation and workspaces is adequate
Ship has slow, easy roll, a good, steady gun platform
Excellent seaboat, comfortable, can fire her guns in the heaviest weather
Housatonic (1883)
Onondaga (1884)
Tecumseh (1885)
Shiloh (1886)
Keokuk (1887)
Wampanoag (1888)
Czemu przy niskiej wolnej burcie, zwłaszcza dziobowej, i niemałej dla takiego okrętu prędkości mamy "Excellent seaboat"?
OdpowiedzUsuńWynika to z algorytmu programu, który uzależnia ocenę dzielności morskiej od relacji wysokości wiolnej burty do długości kadłuba i odnosi ją do prędkości maksymalnej. Przy relatywnie niedużej prędkości (12 w.) ten stosunek będzie niemal zawsze korzystny i skutkował takim komunikatem. Dal odmiany - niemal każdy szybki okręt (np. niszczyciel) będzie przez program skrytykowany pod względem dzielności moskiej. Moim zdaniem nie należy się tym przejmowac, bo to i tak kwestia wysoce subiektywna i względna, jaką okręt ma dzielność morską. Wszystko też zależy od wysokości fali - przy pewnym stanie morza każdy okręt będzie miał kiepską dzielność
Usuńhttp://fow.pl/forum/download/file.php?id=7067
ps. komentarzami programu nt. dzielności morskiej, podobnie jak niektórymi jego werdyktami dot. odporności na trafienia torpedami czy pociskami artylerysjkimi w zasadzie się nie przejmuje, bo nie mam zaufania do algorytmów wg których to jest liczone. Podobnie jak chodzi o podawane koszty budowy - nie wierzę, by autorzy przeprowadzili kwerendę cen budowy okrętów wojennych w tak szerokim zakresie jak całe stulecie 1850-1950. Zatem jak dla mnie springsharp sprowadza się do kalkulatora mas - a i tak trzeba pamiętać, że działającego tylko w przybliżeniu, uśredniającego wszystko i nie uwzględniającego pewnych specyficznych cech konstrukcji które czasem bywały stosowane (np. wpływu spawania kadłuba zamiast nitowania). Teoretycznie możba by sobie z tym poradzić poprzez elastyczne podejście do współczynnika compsite strenght i akceptowanie faktu, że czasem będzie niższy niż wymagane przez program 1,00 lub 0,50 przy jednoczesnym ignorowaniu (kasowaniu z raportru) wszelkich komunikatów na temat przeciążenia jednostki i beznadziejnej dzielności morskiej. Tylko są wtedy dwa problemy: nigdy nie wiadomo o jaką wartość dopuszczalne jest "nagięcie" tego współczynnika, a po drugie - autor od razu naraża sie na zarzut nierealności projektu (mniejsza o to, czy zasadny czy nie).
UsuńWspaniały. Uwielbiam kształt XIX wiecznych okrętów .
OdpowiedzUsuńDzięki! Nie ukrywam że ja również - mają swój niepowtarzalny urok, dlatego będzie ich teraz nieco więcej na blogu. Były by nawet same XIX-wieczne, ale tak sie nie do końca nie da - raz że miłósnicy późniejszych okrętów byli by zawiedzeni, a dwa, że pomysłowość i kreatywność XIX-wiecznych konstruktorów była tak duża, że trudno o coś naprawdę oryginalnego, żeby nie powtarzać rzeczywiście istniejących okrętów.
UsuńPatrząc na okręt wydaje się, że wieża jest idealnie okrągła. Ale w połączeniu z wystającą lufą działa powoduje, że prawdopodobnie wieża jest niezrównoważona. Ale to chyba była częsta przypadłość ówczesnych okrętów.
OdpowiedzUsuńH_Babbock
Tak, zwłaszcza amerykańskich - było tak np. z pancernikami typu Indiana na których obrót wieży powodował ponoć przechył okrętu ;)
UsuńJeśli projektowano okręt z założeniem: Main guns limited to end-on fire, to niezrównoważona wieża nie jest żadnym problemem. Pancerniki typu Indiana to już inna historia. One miały strzelać na wszystkie storny.
UsuńNa tym okręcie zastosowałem wieżę czy też raczej kopułę przeciwodłamkową posadowioną na barbecie by działo mogło też strzelać na burty. Stąd ewentualny brak wyważenia konstrukcji może być nieco kłopotliwy, ale nie było to coś niespotykanego w XIX w., a sam okręt jest tylko jednostką przybrzeżną, więc jakoś można to będzie przeboleć ;)
UsuńWyważenie wyważeniem, komunikat springsharpa wiąże się raczej z odrzutem działa, nie z jego masą. Więc pytanie: jak wiarygodny jest springsharp w obliczaniu odrzutu działa i jego wpływu na kadłub?
UsuńTrudno powiedzieć, autorzy o ile mi wiadomo nigdzie się nie pochwalili szczegółami działania swoich algorytmów. Jest jedynie "podręcznik" programu, ale jeśli dobrze pamiętam - nic tam o tym nie napisano. W tym konkretnym przypadku, sądzę że można jedynie z grubsza przyjąć, że z uwagi na małe rozmairy okrętu i jednocześnie spory klaiber działa, coś może być na rzeczy.
UsuńWydaje mi się, że za zdolność wytrzymana strzelania z dział odpowiada parametr recoil (z instrukcji do programu):
Usuń„Recoil: A relative calculation of the ability of the ship to handle her weight of gunfire. If the ship has a rating greater than 1.00 then she will have a restricted ability to fire her guns. This is improved by reducing the number guns, the weight of gun shells, increasing displacement, reducing freeboard between the forecastle and quarterdeck, mounting guns lower, increasing the beam or adding bulges.”
W kanonierce recoil jest “Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 1,66” - czyli bardzo słabo (sekcja raportu zaczynająca się od “ Overall survivability….”).
Z tym, że JKS miał teorię, że autorzy opisu do programu nie rozumieli za dobrze co piszą i według JKS parametr „recoil” (o ile dobrze pamiętam) odpowiada za „sztywność” okrętu przy przechyłach.
H_Babbock
Z opisu wynika, że autorom przy tym współczynniku chodziło o zdolność kadłuba okrętu do wytrzymywania siły odrzutu włąsnych dział (weight of gunfire - dosłownie "waga ognia dział"). Niestety, nadal nie wiadomo jak to jest obliczone i co de facto oznacza wartość 1,66 (poza tym, że jest większa od pożądanej 1,00...). Natomiast nie ulega wątpliwości, że tak mały okręt musi mieć kłopoty z odrzutem 12-calówki. Z drugiej strony - specyfika epoki była taka, że takie same lub nawet cięższe działa faktycznie montowano nawet na mniejszych okrętach (kanonierki włoskie i niemieckie, np. Castore, Wespe) i ich kadłuby się od tego nie rozpadały.
Usuń