Front w czerwcu 1917 r.

W maju 1917 r. dowództwo rosyjsko-polskie było zmuszone odesłać z północnego i środkowego odcinka frontu część oddziałów do wzmocnienia załóg Dęblina i Lublina, osłaniających od południa terytorium Królestwa Polskiego. Spowodowało to niedostatek wojska do obsadzenia tamtego fragmentu frontu. W czerwcu  konieczne okazało się jego skrócenie, czyli de facto – wycofanie się z części zajmowanych pozycji. W powstałą pustkę wkrótce wkroczyły oddziały niemieckie. Od tego momentu obrona w tym fragmencie frontu  oparta została na twierdzy Modlin. Niezależnie od tego, wojska państw centralnych nadal dokonują postępów na południu. Na szczęście, Lublin i Dęblin wciąż się trzymają. Małym pocieszeniem w tej ogólnie niewesołej sytuacji jest odrzucenie Niemców na froncie nadmorskim i zdobycie pod koniec czerwca Memla wraz z północnym skrajem Mierzei Kurońskiej, gdzie użyto niedawno prezentowanych jednostek. Korzystając z tej ostatniej zdobyczy, oddział polskiej kawalerii podjął zaskakujący rajd wzdłuż mierzei. Po drodze zlikwidowano znajdujące się na niej niemieckie posterunki. Udało się też wyrządzić sporo szkód na północ od Królewca.