niedziela, 13 lutego 2022

Wieżowy pancernik Resolution

Komandor Coles, twórca słynnego Captaina,  już od wojny krymskiej kombinował nad koncepcją okrętów wieżowych. Jednym z jego wczesnych projektów był dwuwieżowy okręt o niskiej wolnej burcie, dwóch podwójnych wieżach na dziobie i rufie i długiej, piętrowej nadbudówce między nimi, pozbawiony ożaglowania. Niestety, brak bliższych danych jednostki, znana mi jest jedynie jej planowana sylwetka:  https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/20/Double_Turret_Ship_Design.jpg
Jak widać, jest to okręt dość mocno przypominający nieco późniejszy, wyprzedzający swoje czasy HMS Devastation Reeda, a tym samym – można go uznać za dalekiego przodka późniejszych predrednotów.
Jako że danych projektu nie znam, całość charakterystyk okrętu jest moją czystą fantazją, za którą tym razem biorę pełną odpowiedzialność :) 






Resolution, british turret battleship laid down 1864 (Engine 1866)

Displacement:
    5 408 t light; 5 644 t standard; 6 881 t normal; 7 871 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught
    311,22 ft / 311,22 ft x 52,62 ft x 21,95 ft (normal load)
    94,86 m / 94,86 m x 16,04 m  x 6,69 m

Armament:
      4 - 12,01" / 305 mm guns (2x2 guns), 554,05lbs / 251,31kg shells, 1866 Model
      Muzzle loading guns in Coles/Ericsson turrets
      on centreline ends, evenly spread
    Weight of broadside 2 216 lbs / 1 005 kg
    Shells per gun, main battery: 80

Armour:
   - Belts:        Width (max)    Length (avg)        Height (avg)
    Main:    5,98" / 152 mm    109,38 ft / 33,34 m    10,01 ft / 3,05 m
    Ends:    4,49" / 114 mm    164,99 ft / 50,29 m    9,48 ft / 2,89 m
      36,84 ft / 11,23 m Unarmoured ends
      Main Belt covers 54% of normal length
      Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces

   - Gun armour:    Face (max)    Other gunhouse (avg)    Barbette/hoist (max)
    Main:    5,98" / 152 mm    4,49" / 114 mm              -

   - Armour deck: 2,01" / 51 mm, Conning tower: 5,98" / 152 mm

Machinery:
    Coal fired boilers, simple reciprocating steam engines,
    Direct drive, 2 shafts, 4 585 ihp / 3 420 Kw = 14,00 kts
    Range 4 000nm at 10,00 kts
    Bunker at max displacement = 2 227 tons (100% coal)

Complement:
    377 - 491

Cost:
    £0,595 million / $2,378 million

Distribution of weights at normal displacement:
    Armament: 277 tons, 4,0%
    Armour: 1 372 tons, 19,9%
       - Belts: 607 tons, 8,8%
       - Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
       - Armament: 244 tons, 3,5%
       - Armour Deck: 475 tons, 6,9%
       - Conning Tower: 47 tons, 0,7%
    Machinery: 1 232 tons, 17,9%
    Hull, fittings & equipment: 2 526 tons, 36,7%
    Fuel, ammunition & stores: 1 474 tons, 21,4%
    Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%

Overall survivability and seakeeping ability:
    Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
      3 580 lbs / 1 624 Kg = 6,8 x 12,0 " / 305 mm shells or 0,7 torpedoes
    Stability (Unstable if below 1.00): 1,30
    Metacentric height 3,1 ft / 0,9 m
    Roll period: 12,6 seconds
    Steadiness    - As gun platform (Average = 50 %): 37 %
            - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,21
    Seaboat quality  (Average = 1.00): 0,54

Hull form characteristics:
    Hull has a flush deck
    Block coefficient: 0,670
    Length to Beam Ratio: 5,91 : 1
    'Natural speed' for length: 17,64 kts
    Power going to wave formation at top speed: 42 %
    Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
    Bow angle (Positive = bow angles forward): 0,00 degrees
    Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
    Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
       - Stem:        4,99 ft / 1,52 m
       - Forecastle (19%):    5,48 ft / 1,67 m
       - Mid (50%):        6,50 ft / 1,98 m
       - Quarterdeck (18%):    5,48 ft / 1,67 m
       - Stern:        4,99 ft / 1,52 m
       - Average freeboard:    5,72 ft / 1,74 m
    Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
    Space    - Hull below water (magazines/engines, low = better): 88,2%
        - Above water (accommodation/working, high = better): 38,7%
    Waterplane Area: 12 777 Square feet or 1 187 Square metres
    Displacement factor (Displacement / loading): 114%
    Structure weight / hull surface area: 145 lbs/sq ft or 710 Kg/sq metre
    Hull strength (Relative):
        - Cross-sectional: 0,98
        - Longitudinal: 1,27
        - Overall: 1,00
    Hull space for machinery, storage, compartmentation is adequate
    Room for accommodation and workspaces is extremely poor
    Caution: Lacks seaworthiness - very limited seakeeping ability

18 komentarzy:

  1. Kolejny fajny okręt z początków epoki pancerza. Ekstremalnie niska wolna burta i jednocześnie całkiem przyzwoita (a może nawet rewelacyjna w tej epoce) prędkość. Po kilku latach służby w Metropolii raczej czeka go zesłanie do Kolonii, gdzie będzie jednostką lokalnej obrony wybrzeża. Nie wykluczałbym wtedy wymiany wież i dział na ~ L/30 (pewnie nie większy kaliber niźli 10") z dodatkiem małokalibrowej artylerii przeciw torpedowcom oraz maszyny pojedynczej ekspansji i kotłów. Jeśli przeprowadzić te zabiegi około połowy lat 80-tych, to do końca wieku mamy jeszcze użyteczny, kolonialny pancernik obrony wybrzeża.
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak najbardziej, taka modernizacja jest bardzo prawdopodobna. W ten właśnie sposób przebudowano w latach 1890-92 wspomniane okręty typu Devastation. W miejsce odprzodowych dział 305 mm otrzymały armaty odtylcowe 254 mm L/32. Do tego wymieniono im maszynownie i kotły. Teoretycznie zabieg taki dało by się przeprowadzić już ok. 1885 r., gdyż ten model 10-calówki został opracowany w 1884 r. i wprowadzony do służby w następnym. Przy okazji można by pomyśleć też o wymianie pancerza na nowocześniejszy i grubszy, gdyż 152 mm pancerza żelaznego z lat 60-tych rychło okaże się być zdecydowanie niewystarczające.
      Natomiast co do służby okrętu w koloniach - znajduje to swoje odzwierciedlenie w tropikalnym malowaniu nr 3 ;)

      Usuń
    2. Słusznie podniosłej kwestię wymiany pancerza. Ten już w połowie lat 70-tych staje się nieużyteczną atrapą.
      ŁK

      Usuń
    3. "podniosłeś" :)
      ŁK

      Usuń
    4. No, może aż tak ostro bym sprawy nie postawił. Na pewno nie był już wystarczający, ale znacząco lepszy pod względem jakości - pancerz stalowy dopiero co się pojawił (pierwszy raz bodaj w 1876 r.). Zatem do tego czasu pancerz żelazny był jedynym na co można było liczyć. Jedynie jego grubość była zbyt mała wobec rosnących gabarytów dział

      Usuń
    5. Niemieckie pancerniki "Kaiser" i "Deutschland" weszły do służby w 1875 r. z pancerzem stalowym.
      ŁK

      Usuń
    6. P. Olender "Wojskowość morska okresu pary i żelaza" podaje (str. 122), że pierwsze stalowe płyty pancerne wyprodukowano w 1876 r. Z kolei Conway's 1860-1905 niw wskazuje z jakiego materiału był pancerz Kaisera i Deutschlanda, natomiast podaje, że pancerz pokładu był żelazny. Zatem nie przesądzał bym. Natomiast jedno jest pewne - pancerz stalowy dopiero zaczął wchodzić do użycia około połowy lat 70-tych XIX w.

      Usuń
    7. Ciotka Wiki, mimo iż to nie najwyższej klasy autorytet, twierdzi że okręty te miały jednak pancerz z kutego żelaza: https://en.wikipedia.org/wiki/Kaiser-class_ironclad

      Usuń
  2. Nie mój okres, ale poza supernowoczesnością koncepcji muszę pochwalić steampunkową sylwetkę podkreślaną przez świetne wizualizacje.

    OdpowiedzUsuń
  3. Świetny, podobny do australijskiego Cerberus :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. @Jasta, aRTI01 - cieszę się, ze Wam się podoba, z pewnością to nie ostatni taki okręt z wczesnego okresu pary i żelaza na moim blogu ;)

      Usuń
    2. ps. Cerberusa, a konkretnie jego modernizację zamierzam wziąć na warsztat. Okręt ten okazał się długowieczny i w pewnym sensie istnieje do dziś, choć niestety w kiepskiej formie - bo jako wrak :(
      Moja modernizacja tej jednostki będzie datowana na lata PWS.

      Usuń
    3. Ja również kiedyś przemyśliwałem temat modernizacji "Cerberusa", więc będę oczekiwał na pojawienie się tego tematu z dużymi emocjami. Modernizacja w latach PWS ponad 40-letniego okrętu to alternatywa "gruba", a więc z gatunku przeze mnie ulubionego! :)
      ŁK

      Usuń
    4. A tak, kiedyś nawet trochę pisałem z australijskim towarzystwem starającym się go zachować. Mają sporo ciekawych materiałów na swojej stronie

      Usuń
  4. Mnie też się podoba. Wygląda pięknie. Zwarta, szeroka nadbudówka i niski kadłub kojarzą mi się z pasażerskimi parowcami żeglugi rzecznej. Mam nadzieję, że to porównanie nie urazi pancernika, bo nie chciałbym oberwać z jego trzystapiątek. )-:
    Aleksander

    OdpowiedzUsuń
  5. Na marginesie — może ktoś poratuje... W jednej z dyskusji w ubiegłych latach przewinęło się odesłanie do artykułu z jednego z numerów „Okrętów wojennych” opisującego projektowane sowieckie szybkie monitory z okresu tuż po II wojnie, a przy okazji, jako tło, niezrealizowane ostatecznie propozycje szwedzkich artyleryjskich okrętów obrony wybrzeża. Niestety, nie jestem w stanie zlokalizować tej dyskusji, jednak może ktoś pamięta, o który numer „OW” chodzi...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czy chodziło o OW nr 148?

      Usuń
    2. Tak! Dzięki serdeczne, niech Koledze Siła Wyższa hojnie wynagrodzi!

      Usuń