Działania na Bałtyku w styczniu 1915 r.

Na początku stycznia 1915 r. niemieckie dowództwo podjęło próbę wywabienia części sił polskich z bazy w Połądze i zaatakowana ich przez okręty podwodne. Jako przynęty użyto krążowników Lubeck, Augsburg i Dortmund z 8 grupy rozpoznawczej , które 8 stycznia pojawiły się w pobliżu bazy polskiej, topiąc po drodze pomocniczy patrolowiec DP-5. Nieco wcześniej pozycje zajęły okręty podwodne U 3, U 4, U 26 i U 27.  Gdy informacja o wrogim zespole dotarła do dowództwa, wysłano w morze 2 dywizjon krążowników (w składzie Obertyn, Grunwald, Raszyn i Cedynia) w eskorcie 5 niszczycieli. Pech chciał, że zespół polski przeszedł w pobliżu zanurzonego wrogiego u-boota  U 26.  Zdołał on zająć pozycję do ataku i odpalić salwę torped. Jedna z nich celnie ugodziła ostatni w szyku polskich okrętów krążownik Cedynia, który zatonął. W tej sytuacji pościg za uchodzącymi Niemcami został wstrzymany, bowiem nie wiadomo było, czy w pobliżu nie ma innych u-bootów, a polskie niszczyciele nie dysponowały żadnym wyposażeniem mogącym je wykrywać w zanurzeniu ani bronią mogącą je zwalczać.

10 stycznia niemiecki okręt podwodny U 4 zatopił torpedą patrolowiec Kania, a wkrótce po tym idący mu na pomoc pomocniczy patrolowiec DP-15, którego dowódca mylnie sądził, iż storpedowany okręt wszedł na minę.

W nocy z 13 na 14 stycznia zespół polsko-rosyjski w składzie krążowniki Rossija, Bogatyr, Oleg i stawiacz min Hades przeprowadziły operację stawiania min pomiędzy Rugią a Bornholmem oraz na wschód od Bornholmu. Ubezpieczenie miały zapewnić krążowniki rosyjskiej 1 brygady krążowników oraz 4 polskie drednoty. Najszybszy z okrętów wyznaczonych do stawiania min, tj. nasz Hades otrzymał zadanie zaminowania przejścia między Rugią a Bornholmem, z którego często korzystały okręty niemieckie w wypadach na północy Bałtyk. Okręt postawił 3 zagrody po 80 lub 85 min. Na jednej z nich koło przylądka Arkona wkrótce uszkodzenia odniósł krążownik Undine, natomiast zatonęły: frachtowiec o pojemności 2750 BRT oraz 100-tonowy pomocniczy dozorowiec.  Nieco później rosyjskie krążowniki postawiły 300 min w trzech zagrodach na wschód od Bornholmu. Opóźnienie spowodowane było pojawieniem się na horyzoncie niezidentyfikowanej jednostki pływającej. Dopiero gdy zniknęła, podjęto stawianie min. Jak się okazało, był to szwedzki statek handlowy, za pośrednictwem którego informacja o kręcących się w tym rejonie rosyjskich okrętach dotarła do uszu Niemców. Na wiadomości te nie zwrócono większej uwagi aż do 25 stycznia, kiedy to na miny weszły, odnosząc ciężkie uszkodzenia, krążowniki Augsburg i Gazelle. Zniszczenia na tym ostatnim okazały się na tyle ciężkie, że ostatecznie został on skreślony z listy floty. Dopiero po tych wydarzeniach miny wytrałowano.

19 stycznia okręt podwodny Halibut zatopił w rejonie Ławicy Słupskiej pomocniczy niemiecki patrolowiec Frisia (149 ton). 

26 stycznia pomocniczy krążownik Maria na zachód od Lipawy zatopił okręt podwodny U 4, który wskutek awarii zbiorników balastowych nieoczekiwanie wynurzył się w pobliżu polskiej jednostki i został przez nią ostrzelany.