poniedziałek, 15 lipca 2024

Modernizacja monitorów typu Canonicus

W nawiązaniu do posta na temat modernizacji monitorów typu Passaic (25.02.2024 r.) dziś proponuję przebudowę jednostek typu Canonicus. Ma ona zasadniczo analogiczny charakter, czyli obejmuje: montaż nadbudówki w osi symetrii kadłuba przed i za wieżą działową, montaż omasztowania brygu z ożaglowaniem, wymianę uzbrojenia z dział gładkolufowych Dahlgrena na 10-calowe (300-funtowe) działa gwintowane odprzodowe Parrotta, montaż kartaczownic Gatlinga, wymianę starych maszyn parowych i kotłów na nowe dające zwiększoną do 1300 KM moc oraz montaż nowego opancerzonego stanowiska dowodzenia na nadbudówce oraz składanych nadburć. Jako że okręty są nieco większe niż poprzedni typ, to tutaj dodatkowo pokusiłem się jeszcze o dodanie dwóch dział Parrotta kal. 107 mm, do zwalczania celów na które niepraktycznym było by angażować ciężkie 10-calówki. Podobnie jak w przypadku przebudowy typu Passaic nie uzyskano tu może nowej jakości, ale z pewnością okręty dużo bardziej przystające do  realiów ówczesnego pola walki.

 








Canonicus, United States monitor laid down 1862 (Engine 1874)

Displacement:
    1 959 t light; 2 027 t standard; 2 114 t normal; 2 184 t full load

Dimensions: Length overall / water x beam x draught
    225,00 ft / 225,00 ft x 43,34 ft x 12,99 ft (normal load)
    68,58 m / 68,58 m x 13,21 m  x 3,96 m

Armament:
      2 - 10,00" / 254 mm guns (1x2 guns), 297,50lbs / 134,94kg shells, 1863 Model
      Muzzle loading guns in Coles/Ericsson turret
      on centreline amidships
      2 - 4,21" / 107 mm guns in single mounts, 22,24lbs / 10,09kg shells, 1863 Model
      Muzzle loading guns in deck mounts
      on centreline ends, evenly spread, all raised mounts
      3 - 0,98" / 25,0 mm guns in single mounts, 0,28lbs / 0,13kg shells, 1862 Model
      Quick firing guns in deck mounts
      on centreline, evenly spread
    Weight of broadside 640 lbs / 290 kg
    Shells per gun, main battery: 70

Armour:
   - Belts:        Width (max)    Length (avg)        Height (avg)
    Main:    5,00" / 127 mm    110,01 ft / 33,53 m    6,00 ft / 1,83 m
    Ends:    2,99" / 76 mm    100,00 ft / 30,48 m    6,00 ft / 1,83 m
      14,99 ft / 4,57 m Unarmoured ends
      Main Belt covers 75% of normal length
      Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces

   - Gun armour:    Face (max)    Other gunhouse (avg)    Barbette/hoist (max)
    Main:    10,0" / 254 mm    5,98" / 152 mm              -

   - Armour deck: 1,50" / 38 mm, Conning tower: 5,51" / 140 mm

Machinery:
    Coal fired boilers, simple reciprocating steam engines,
    Direct drive, 1 shaft, 1 271 ihp / 948 Kw = 12,00 kts
    Range 1 100nm at 8,00 kts
    Bunker at max displacement = 157 tons (100% coal)

Complement:
    155 - 202

Cost:
    £0,176 million / $0,705 million

Distribution of weights at normal displacement:
    Armament: 80 tons, 3,8%
    Armour: 621 tons, 29,4%
       - Belts: 227 tons, 10,7%
       - Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
       - Armament: 185 tons, 8,7%
       - Armour Deck: 190 tons, 9,0%
       - Conning Tower: 20 tons, 0,9%
    Machinery: 288 tons, 13,6%
    Hull, fittings & equipment: 891 tons, 42,2%
    Fuel, ammunition & stores: 155 tons, 7,3%
    Miscellaneous weights: 78 tons, 3,7%

Overall survivability and seakeeping ability:
    Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
      1 165 lbs / 528 Kg = 4,0 x 10,0 " / 254 mm shells or 0,5 torpedoes
    Stability (Unstable if below 1.00): 1,16
    Metacentric height 1,9 ft / 0,6 m
    Roll period: 13,2 seconds
    Steadiness    - As gun platform (Average = 50 %): 63 %
            - Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,27
    Seaboat quality  (Average = 1.00): 1,27

Hull form characteristics:
    Hull has a flush deck
    Block coefficient: 0,584
    Length to Beam Ratio: 5,19 : 1
    'Natural speed' for length: 15,00 kts
    Power going to wave formation at top speed: 40 %
    Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
    Bow angle (Positive = bow angles forward): 0,00 degrees
    Stern overhang: 0,00 ft / 0,00 m
    Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
       - Stem:        7,51 ft / 2,29 m
       - Forecastle (20%):    7,51 ft / 2,29 m
       - Mid (50%):        7,51 ft / 2,29 m
       - Quarterdeck (25%):    7,51 ft / 2,29 m
       - Stern:        7,51 ft / 2,29 m
       - Average freeboard:    7,51 ft / 2,29 m
    Ship tends to be wet forward

Ship space, strength and comments:
    Space    - Hull below water (magazines/engines, low = better): 76,6%
        - Above water (accommodation/working, high = better): 63,3%
    Waterplane Area: 6 854 Square feet or 637 Square metres
    Displacement factor (Displacement / loading): 110%
    Structure weight / hull surface area: 96 lbs/sq ft or 466 Kg/sq metre
    Hull strength (Relative):
        - Cross-sectional: 0,74
        - Longitudinal: 1,48
        - Overall: 0,80
    Caution: Hull subject to strain in open-sea
    Hull space for machinery, storage, compartmentation is excellent
    Room for accommodation and workspaces is cramped
    Good seaboat, rides out heavy weather easily

Canonicus (1863, rebuilt 1874)
Manhattan (1863, rebuilt 1874)
Saugus (1863, rebuilt 1874)
Tecumseh (1863, rebuilt 1874)
Mahopac (1864, rebuilt 1875)
Ajax (1864, rebuilt 1875)
Wyandotte (1864, rebuilt 1875)
 

15 komentarzy:

  1. Przedłużyłeś im okres aktywnej służby o jakieś 10 lat. Wyglądają całkiem sympatycznie w tej nowej odsłonie. Około 1885 r. można ze 2 jednostki przerobić na np. okręty-bazy torpedowców (demontaż dotychczasowej artylerii i opancerzenia, zainstalowanie 4 wielolufowych kartaczownic 25 mm np. Nordenfelta-Palmcrantza, nowy napęd i rozbudowa zaplecza socjalnego dla załóg torpedowców).
    ŁK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że dekada służby w roli okrętów bojowych spokojnie jest przed nimi. Później będą coraz bardziej przestarzałe i odstające od wymogów pola walki, z każdym rokiem coraz bardziej. Formalnie, w służbie mogą jednak pozostać dłużej, bowiem niektórym z tych okrętów, bez żadnej modernizacji, zdarzyło się pozostać formalnie w linii do przełomu wieków (!). Np. Ajax – do 1898 r., czyli wojny z Hiszpanią, Manhattan – do 1901 r., Wyandotte – do 1899 r. Oczywiście, nie służyły aktywnie cały czas, miały spore przerwy, ale sam fakt dotrwania choćby formalnie w służbie do XX w. robi wrażenie. Po ewentualnej przebudowie posłużyły by pewnie podobnie długo, z tym, że w takim przypadku były by nieco mniej anachronicznie. Mogę sobie wyobrazić ich służbę w roli okrętów strażniczych w czasie wojny z Hiszpanią. A później – faktycznie przesunięcie od podrzędnych roli – okrętów-baz, hulków itp. Nie wykluczam też, że w przypadku niektórych jednostek mogło by to nastąpić wcześniej, np. gdyby uległy większemu zużyciu.
      dV

      Usuń
    2. US Navy miała jeszcze swoim składzie inny, sporo większy monitor, mianowicie Dictator, który wypierał aż 4400 ton i dotrwał do 1883 r. Może by tak wziąć na tapetę jego przebudowę? Myślę, że choćby z racji rozmiarów dało by się go uzbroić w coś cięższego niż 10-calówki Parrotta. Może jakieś nowoczesne działa odtylcowe? Problemem może być brak wówczas w USA takich armat, ale z kolei nic nie stoi na przeszkodzie aby je zakupić za granicą.
      dV

      Usuń
    3. Fajny okręt. Zupełnie był mi nieznany. Problem nastręcza jednak brak nowoczesnej artylerii w US Navy aż do połowy lat 80-tych. Trzeba by przyjąć bardziej oddaloną od realiów alternatywę...
      ŁK

      Usuń
    4. Nie jest to problem z gatunku nierozwiązywalnych;) Można zakupić nowoczesną artylerię odtylcową w Europie i myślę, że nie byłoby to bardzo oddalone od realiów. W XIX w. było powszechną praktyką, że państwa rozwijające swoje siły morskie, nie posiadające rodzimego przemysłu lub po prostu – nie mające opracowanych odpowiednich modeli dział – nabywały je za granicą, względnie kupowały licencję. USA może zrobić podobnie, choć nie jestem przekonany czy nabywanie licencji było by tu uzasadnione, wszak na tym okręcie zamontujemy co najwyżej 2 działa. Z drugiej strony, można pomyśleć o zastosowaniu dział w artylerii nadbrzeżnej, lub w ogóle o rozwoju sił morskich, i wtedy licencja staje się zasadna.
      dV

      Usuń
    5. Zdecydowanie, ciężkie działa 10-13" z lufami ~ L/30 to bardzo przyzwoity standard epoki połowy lat 80-tych XIX w. Zastosowanie takich armat dodatkowo w artylerii fortecznej/nadbrzeżnej czyni zakup licencji w pełni zasadnym.
      ŁK

      Usuń
    6. I chyba tak właśnie postanowię na potrzeby modernizacji Dictatora. Co do konkretnego modelu działa to się jeszcze zastanowię, ale najprawdopodobniej będzie to coś francuskiej bądź niemieckiej proweniencji. Dość egzotycznie jak na US Navy, ale myślę, że jest to realistyczne;)
      dV

      Usuń
    7. Realne wydają mi się np. eksportowe armaty "Caneta" 320 mm L/38, które opracowano już w 1880 r. Miały jednak bardzo słabą szybkostrzelność. Alternatywnie można dać "Kruppa" 238 mm L/30 RKL C/84, których zapewne zmieściłoby się do 4 szt. Niemcy przerobili bodaj kilka egzemplarzy na działa kolejowe, w czasie PWS.
      ŁK
      ŁK

      Usuń
  2. Czy to byłyby jeszcze monitory, czy już proto-pancerniki obrony wybrzeża? Pewnie po wycofaniu mniej więcej w 1885 mogłyby jeszcze znaleźć gdzieś zatrudnienie, może w Chinach?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że jest to kwestia definicyjna. Monitory w swojej XIX-wiecznej postaci były okrętami obrony wybrzeża (w przeciwieństwie do sowich pierwszowojennych i późniejszych następców). Miały też opancerzenie. Spełniały więc funkcję POW, i jako takie bywały określane. Przykłady, jaki mi się w pierwszej kolejności nasuwają, to Huascar, duński Rolf Krake czy pruski Arminius. Zwykło się uważać, że monitor wyróżnia niska wolna burta. Ale np. duński POW Peder Skram, poza podniesioną dziobówką, miał wyjątkowo niską wolna burtę, niczym monitory, a jednak zawsze jest klasyfikowany jako POW. Zatem, zobaczymy, jak ostatecznie mi wyjdzie konwersja Dictatora, i wtedy zadecyduję, jak go sklasyfikuję. Zapewne kwestia będzie w dużej mierze efektem subiektywnych odczuć i jako taka – mocno dyskusyjna, ale to przecież dobrze, bo będzie się o co spierać ;)
      dV

      Usuń
    2. Co do przeznaczenia zaś zmodernizowanego Dictatora – widziałbym szereg zastosowań. Od wód macierzystych, przez Chiny, po Kubę czy Filipiny (po wojnie z Hiszpanią).
      dV

      Usuń
    3. Przy modernizacji można dodatkowo nadbudować kadłub o dodatkowy pokład. Osiągniemy tą drogą efekt porównywalny do tego, co uczynili Rosjanie ze swoim "Piotrem Wielkim" w latach 1903 - 1907.
      ŁK

      Usuń
    4. A może nawet lepszy, bo Dictator byłby w takiej postaci nadal bojowym okrętem, a nie tylko szkolnym ;)
      dV

      Usuń
    5. Może można by klasyfikować jakościowo w takim sensie: monitor = umiarkowane właściwości żeglugowe, POW = mały, ale zasadniczo pełnowartościowy na pełnym morzu okręt. „Dictator” (co za piękna nazwa swoją drogą) byłby jeszcze bliższy POW przez względ na słuszną wielkość.

      Usuń
    6. Myślę, że można z grubsza tak do tego podejść;)
      dV

      Usuń