W Stanach to mieli rozmach… W czerwcu 1917 r. powstał u nich projekt monitora, który miał być uzbrojony w 8 dział kal. 406 mm L/50 (!). Geneza projektu nie jest niestety znana, można się tylko domyślać, że powstał on pod wpływem doświadczeń brytyjskich z użytkowania monitorów do ostrzału wybrzeży okupowanej Belgii, tylko został opracowany bez specjalnego oglądania się na koszty. Z danych wiadomo, że miał wypierać 26000 ton, mieć wymiary (w stopach) 650x108x14,5. Jedyny znany rysunek tego projektu przedstawia jednostkę o skrajnie prostych liniach kadłuba (współczynnik pełnotliwości kadłuba wynosi 0,9!), niskiej wolnej burcie i opadającym ku niej pokładzie, wyposażoną w cztery dwudziałowe wieże posadowione na jednym poziomie i centralną nadbudówkę z masztem kratownicowym i 6 działami kal. 127 mm w kazamatach. Miał też chyba (tak wnioskuję z rysunku) mieć opancerzone stanowisko dowodzenia, aczkolwiek o nieznanej grubości. Na dachach wież miało znajdować się kilka km-ów.
Mimo nie osiągnięcia zakładanych w projekcie grubości opancerzenia (457 albo nawet 508 mm na burcie) okręt wyszedł i tak przeciążony, ale na tak specyficznej jednostce jaką jest monitor można na to przymknąć oko. Od siebie natomiast przyspieszyłem jednostkę do 9 w., bowiem projekt przewidywał niesamowite (:D) 6 w., co uznałem jednak za grubą przesadę (tak, wiem, niektóre monitory tyle wyciągały, ale to jednak w moim odczuciu przegięcie;))
Oto moja wizualizacja i symulacja tego nietrywialnego projektu. Jak zwykle życzę miłego odbioru :)
Miantonomoh, United States large monitor laid down 1917 (Engine 1918)
Displacement:
24 585 t light; 25 806 t standard; 26 080 t normal; 26 300 t full load
Dimensions: Length overall / water x beam x draught
649,51 ft / 649,02 ft x 108,01 ft x 14,50 ft (normal load)
197,97 m / 197,82 m x 32,92 m x 4,42 m
Armament:
8 - 15,98" / 406 mm guns (4x2 guns), 2 041,96lbs / 926,22kg shells, 1916 Model
Breech loading guns in turrets (on barbettes)
on centreline ends, evenly spread
6 - 5,00" / 127 mm guns in single mounts, 62,50lbs / 28,35kg shells, 1910 Model
Quick firing guns in casemate mounts
on side, all amidships, all raised mounts - superfiring
4 - 0,30" / 7,6 mm guns in single mounts, 0,01lbs / 0,00kg shells, 1917 Model
Machine guns in deck mounts
on centreline ends, evenly spread, all raised mounts - superfiring
Weight of broadside 16 711 lbs / 7 580 kg
Shells per gun, main battery: 75
Armour:
- Belts: Width (max) Length (avg) Height (avg)
Main: 9,02" / 229 mm 398,20 ft / 121,37 m 12,50 ft / 3,81 m
Ends: Unarmoured
Main Belt covers 94% of normal length
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 10,0" / 254 mm 5,98" / 152 mm 7,99" / 203 mm
2nd: 2,01" / 51 mm - -
- Armour deck: 2,44" / 62 mm (4,00" / 102 mm over amidships), Conning tower: 5,98" / 152 mm
Machinery:
Diesel Internal combustion motors,
Direct drive, 2 shafts, 2 379 shp / 1 775 Kw = 9,00 kts
Range 3 000nm at 6,00 kts
Bunker at max displacement = 495 tons
Complement:
1 025 - 1 333
Cost:
£4,777 million / $19,106 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 2 089 tons, 8,0%
Armour: 6 606 tons, 25,3%
- Belts: 2 038 tons, 7,8%
- Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
- Armament: 1 460 tons, 5,6%
- Armour Deck: 2 994 tons, 11,5%
- Conning Tower: 113 tons, 0,4%
Machinery: 86 tons, 0,3%
Hull, fittings & equipment: 15 805 tons, 60,6%
Fuel, ammunition & stores: 1 496 tons, 5,7%
Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
42 233 lbs / 19 157 Kg = 20,7 x 16,0 " / 406 mm shells or 5,2 torpedoes
Stability (Unstable if below 1.00): 1,58
Metacentric height 12,1 ft / 3,7 m
Roll period: 13,0 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 32 %
- Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,18
Seaboat quality (Average = 1.00): 0,41
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck
Block coefficient: 0,898
Length to Beam Ratio: 6,01 : 1
'Natural speed' for length: 25,48 kts
Power going to wave formation at top speed: 10 %
Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive = bow angles forward): 0,00 degrees
Stern overhang: 0,49 ft / 0,15 m
Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
- Stem: 14,24 ft / 4,34 m
- Forecastle (19%): 11,25 ft / 3,43 m
- Mid (50%): 11,25 ft / 3,43 m
- Quarterdeck (20%): 11,25 ft / 3,43 m
- Stern: 14,24 ft / 4,34 m
- Average freeboard: 11,77 ft / 3,59 m
Ship tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 60,6%
- Above water (accommodation/working, high = better): 138,7%
Waterplane Area: 66 311 Square feet or 6 161 Square metres
Displacement factor (Displacement / loading): 111%
Structure weight / hull surface area: 221 lbs/sq ft or 1 077 Kg/sq metre
Hull strength (Relative):
- Cross-sectional: 1,41
- Longitudinal: 0,73
- Overall: 0,86
Caution: Hull subject to strain in open-sea
Hull space for machinery, storage, compartmentation is excellent
Room for accommodation and workspaces is excellent
Caution: Lacks seaworthiness - very limited seakeeping ability
Jak ograniczenie się do 2 wież poprawi jego właściwości?
OdpowiedzUsuńZ pewnością radykalnie, ale jak dokładnie, to się wypowiem popołudniu, gdy będę miał dostęp do programu;)
UsuńdV
Projekt w sumie nie wydaje się jakoś absurdalny, chociaż istotnie mocno narzuca się podział na dwa okręty po 4x406 mm. Nurtuje mnie tylko kwestia jego dzielności nawet nie tyle morskiej, co oceanicznej — bo przecież chyba nie zakładano bombardowania Meksyku... Zatem okręt musiałby przemierzać Atlantyk albo Pacyfik. Springsharp ocenia ten parametr jak widać marnie. Zastanawia w tym kontekście też prędkość — aczkolwiek po trzech latach Wielkiej Wojny można było zakładać, że mu ona nie ucieknie.
OdpowiedzUsuńOczywiście, z czysto racjonalnego punktu widzenia, podział na 2 okręty (a może nawet 4) jest zrozumiały. No ale wtedy były by to jednostki, które większego zainteresowania by pewnie nie wzbudziły, z grubsza odpowiadałyby temu, co zaistniało w rzeczywistości. A co do przepłynięcia Atlantyku – nie sądzę by był to większy problem dla takiego kolosa. Dużo mniejsze monitory amerykańskie pływały przez Atlantyk i nie potonęły, to i ten dały radę. Nie mówimy tu przecież o regularnym pływaniu, tylko pojedynczych rejsach dla przebazowania, do których można się przygotować.
UsuńdV
Okropieństwo! :) Masz talent do wyszukiwania takich "kwiatuszków". Myślę, że redukcja wyporności i uzbrojenia o 50%, dałyby bardziej strawny efekt finalny...
OdpowiedzUsuńŁK
No cóż, taki był projekt oryginalny. Ktoś jednak wtedy wpadł na taki pomysł, i jakkolwiek nie jest do końca racjonalny, to na pewno interesujący, dlatego się nim zająłem.
UsuńdV
Projekt robi wrażenie. Sylwetka mi odpowiada; nadbudówka solidna, centralna wieża prezentuje się okazale, świetnie komponując całość lepiej niż na dwumasztowcach, gdzie (w moim odczuciu) wyglądają trochę sztucznie i „z innej bajki”. Zastanawiam się tylko, kogo Amerykanie zamierzali bombardować. W okolicy oprócz (potencjalnego) Meksyku nikogo nie widać, a z taką burtą i prędkością pchać się przez ocean... no nie wiem czy to najlepszy pomysł.
OdpowiedzUsuńAleksander
Osobiście jestem zdania, że projekt pomyślano pod kątem ewentualnego wykorzystania w Europie. Rejs oceaniczny, jak pisałem wyżej, raczej nie powinien być niemożliwy dla tego okrętu, choć z pewnością byłby pewnym wyzwaniem. Natomiast w Ameryce faktycznie trudno wyobrazić sobie jego użycie. Nawet w kontekście polityki USA wobec krajów tego kontynentu, użycie przeciw nim Miantonomoha byłoby niczym strzelanie z armaty do wróbla;)
UsuńdV
Ideał! Szkoda, że Unrug nie zamówił! Jakbyś dał maszyny parowe z węglem, to w ogóle byłoby idealnie, bo zasłona dymna byłby naturalnie tworzona, a to jest bardzo ważne. Nie wiem, czy warto kruszyć kopie o te 6 węzłów, to akurat dość, aby wiatr czy prąd rzeki nie zepchnął z kursu. A cel zbudowania ewentualny, no oczywiście dla oddania do Polish Navy!
OdpowiedzUsuńObawiam się, że użytkowanie takiego kolosa wydrenowałoby budżet PMW na dekady do przodu ;)
UsuńdV