Podsumowanie 1907 r.

Przedstawiam podsumowanie 1907 r. w naszej flocie.

Na złom został odesłany najstarszy z okrętów podwodnych, Węgorz z 1892 r., co najmniej od kilku już lat nie mogący uchodzić za jednostkę bojową. Ze służby postanowiłem także wycofać nieudane barki artyleryjskie typu Mątwa z lat 1902-1903. Uznałem, że ze swoimi starymi działami o niewielkim zasięgu (10 km) nie będą przydatne do obrony baz w sytuacji, gdy doświadczenia wojny z Japonią wskazują na możliwość prowadzenia skutecznego ognia na dystansach rzędu kilkunastu km. Przewiduję, że w najbliższej przyszłości z dział zdjętych z barek sformowana zostanie bateria nadbrzeżna gdzieś w rejonie cieśniny Irbeńskiej, gdzie ich mały zasięg nie będzie bardzo przeszkadzał w tym, by mogły skutecznie zagradzać wejście do Zatoki Ryskiej. Same barki być może znajdą jakieś zastosowanie cywilne, bądź jako pomocnicze jednostki pływające Marynarki Wojennej. 

Z przykrością informuję ponadto, że na skutek błędu nawigacyjnego we mgle na skały w cieśninie Sund weszła kanonierka Argos (z 1901 r.). Szczęśliwie obyło się bez ofiar, ale uszkodzenia części podwodnej okrętu okazały się na tyle duże, że jednostka nie wróci już do służby i zostanie rozebrana na miejscu.    

Sfinalizowane zostało wreszcie długo oczekiwane przekalibrowanie dział 305 mm pochodzących z pancernika Chin Yen a stanowiących obecnie uzbrojenie baterii północnej w Haikou. Po modernizacji działa te mają następujące charakterystyki: kaliber 320 mm, długość lufy L/21, waga pocisku 453,5 kg, prędkość wylotowa 505 m/s, zasięg 13 km, szybkostrzelność 0,3 strz./min. (to oczywiście szacunki, możliwe do skorygowania).

Na ląd trafiły też działa 240 mm zdjęte z przebudowanego krążownika Zbigniew Oleśnicki. Sformowano z nich dwudziałową baterię Beniowski w pobliżu miejscowości Manarara Avaratra na wschodnim wybrzeżu wyspy (patron miał co prawda epizod antyrosyjski w dorobku, ale że chodzi o Madagaskar, to przymknięto na to oko;)) Nowa bateria chronić ma wejście do zatoki Antongil, największej na całym Madagaskarze. Charakterystyki stanowiących ją dział prezentują się następująco: kaliber 240 mm, długość lufy L/40, waga pocisku 170 kg, prędkość wylotowa 800 m/s, zasięg 11,7 km, szybkostrzelność 2 strz./min.

Na koniec wspomnę o zmianie, jaka nastąpiła w Admiralicji. Na stanowisku Szefa Sztabu Marynarki Wojennej przechodzącego do służby cywilnej wiceadm. Gabriela Łaniewskiego-Wołka zastąpił znany nam dobrze z działań wojennych podczas ostatniej wojny kontradm. Edward Szczęsnowicz, awansowany na tę okoliczność do stopnia wiceadmirała.