Działania na Bałtyku w lutym 1915 r.

5 lutego niemiecki okręt podwodny U 11 storpedował i zatopił transportowiec wodnosamolotów Dedal, który wyszedł z Lipawy w jeden z pierwszych swoich rejsów, celem trenowania operacji lotniczych.

13 lutego ten sam U 11 odniósł kolejny sukces torpedując pomocniczy patrolowiec DP-2, który zatonął wraz z cała załogą.

14 lutego okręt podwodny U 16 zaatakował na powierzchni pomocniczy trałowiec TP-4, biorąc go za jednostkę rybacką, którą nasz okręt wcześniej istotnie był. Trałowiec zdołał odgonić u-boota ogniem działka kal. 47 mm, kilkukrotnie go trafiając. Ten nieoczekiwany sukces podsunął dowództwu myśl, by wcielić do floty wyspecjalizowany niewielki okręt przeznaczony do zwalczania wynurzonych okrętów podwodnych.

16 lutego trzy niszczyciele z 5 flotylli oraz sześć torpedowców z 7 flotylli podjęło niespodziewany rajd przeciwko niemieckiej żegludze między Gdańskiem a Królewcem. W jego efekcie zatopiono 3 parowce (1000 BRT, 700 BRT i 1700 BRT) oraz 1 żaglowiec (400 BRT). Chrzest bojowy nowych torpedowców wypadł niezbyt okazale, gdyż z powodu wysokiej fali miały trudności z nadążeniem za niszczycielami, w dodatku 2 z nich zderzyły się ze sobą, odnosząc na szczęście niezbyt duże uszkodzenia.

Podobną akcję przeprowadzono 20 lutego, tym razem na szlaku żeglugowym wiodącym z Zatoki Gdańskiej ku Olandii. Udało się zatopić jeden węglowiec (2500 BRT). Dalszym sukcesom polskiego zespołu zapobiegło pojawienie się pełniącego dozór niemieckiego krążownika Theseus, którego niespodziewanie celny ogień powstrzymał niszczyciele przed próbami ataków torpedowych. Ponadto wkrótce na południu pojawiły się dymy które mogły należeć do eskadry wezwanej na pomoc z Gdańska, co ostatecznie skłoniło polskiego dowódcę do przerwania akcji.  

Kolejny rajd przeciw niemieckiej żegludze przeprowadzono siłami 4 flotylli niszczycieli w nocy 26 lutego. Tym razem zmieniono jednak sposób działania. Zamiast atakować statki bezpośrednio, postanowiono załadować na pokłady 5 niszczycieli po 20 min i postawić je w osobnych łachach na spodziewanych trasach rejsów niemieckich statków. W następnych dniach na postawionych minach zatonął mały żaglowiec (150 BRT) oraz pomocniczy patrolowiec Hecht (244 ton).