Ulysses, british cruiser laid down 1913 (Engine 1914)
Displacement:
5 735 t light; 5 964 t standard; 6 494 t normal; 6 917 t full load
Dimensions: Length overall / water x beam x draught
505,96 ft / 500,59 ft x 52,99 ft x 17,49 ft (normal load)
154,22 m / 152,58 m x 16,15 m x 5,33 m
Armament:
2 - 7,48" / 190 mm guns in single mounts, 209,28lbs / 94,93kg shells, 1913 Model
Breech loading guns in turrets (on barbettes)
on centreline ends, evenly spread
4 - 5,98" / 152 mm guns in single mounts, 107,15lbs / 48,60kg shells, 1905 Model
Quick firing guns in deck mounts with hoists
on centreline, evenly spread, 2 raised mounts
2 - 5,98" / 152 mm guns in single mounts, 107,15lbs / 48,60kg shells, 1905 Model
Quick firing guns in deck mounts with hoists
on side, all forward
4 - 1,85" / 47,0 mm guns in single mounts, 3,17lbs / 1,44kg shells, 1914 Model
Quick firing guns in deck mounts
on side, all forward, 2 raised mounts - superfiring
Weight of broadside 1 074 lbs / 487 kg
Shells per gun, main battery: 150
4 - 21,0" / 533 mm submerged torpedo tubes
Armour:
- Belts: Width (max) Length (avg) Height (avg)
Main: 4,02" / 102 mm 173,52 ft / 52,89 m 9,48 ft / 2,89 m
Ends: 2,52" / 64 mm 271,06 ft / 82,62 m 12,96 ft / 3,95 m
56,00 ft / 17,07 m Unarmoured ends
Upper: 2,99" / 76 mm 173,52 ft / 52,89 m 6,99 ft / 2,13 m
Main Belt covers 53% of normal length
Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 2,99" / 76 mm 2,01" / 51 mm 2,99" / 76 mm
2nd: 2,99" / 76 mm 1,50" / 38 mm -
3rd: 2,99" / 76 mm 1,50" / 38 mm -
- Armour deck: 1,50" / 38 mm, Conning tower: 4,02" / 102 mm
Machinery:
Oil fired boilers, steam turbines,
Geared drive, 4 shafts, 37 739 shp / 28 153 Kw = 27,50 kts
Range 7 500nm at 11,00 kts
Bunker at max displacement = 953 tons
Complement:
361 - 470
Cost:
£0,564 million / $2,256 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 134 tons, 2,1%
Armour: 1 457 tons, 22,4%
- Belts: 812 tons, 12,5%
- Torpedo bulkhead: 0 tons, 0,0%
- Armament: 131 tons, 2,0%
- Armour Deck: 485 tons, 7,5%
- Conning Tower: 30 tons, 0,5%
Machinery: 1 454 tons, 22,4%
Hull, fittings & equipment: 2 690 tons, 41,4%
Fuel, ammunition & stores: 758 tons, 11,7%
Miscellaneous weights: 0 tons, 0,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
9 167 lbs / 4 158 Kg = 43,8 x 7,5 " / 190 mm shells or 1,4 torpedoes
Stability (Unstable if below 1.00): 1,17
Metacentric height 2,6 ft / 0,8 m
Roll period: 13,8 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 67 %
- Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,47
Seaboat quality (Average = 1.00): 1,33
Hull form characteristics:
Hull has rise forward of midbreak
Block coefficient: 0,490
Length to Beam Ratio: 9,45 : 1
'Natural speed' for length: 22,37 kts
Power going to wave formation at top speed: 53 %
Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive = bow angles forward): 12,00 degrees
Stern overhang: 0,49 ft / 0,15 m
Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
- Stem: 22,93 ft / 6,99 m
- Forecastle (13%): 21,46 ft / 6,54 m
- Mid (66%): 21,46 ft / 6,54 m (13,45 ft / 4,10 m aft of break)
- Quarterdeck (14%): 13,45 ft / 4,10 m
- Stern: 14,47 ft / 4,41 m
- Average freeboard: 18,88 ft / 5,75 m
Ship tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 95,3%
- Above water (accommodation/working, high = better): 177,9%
Waterplane Area: 17 513 Square feet or 1 627 Square metres
Displacement factor (Displacement / loading): 119%
Structure weight / hull surface area: 92 lbs/sq ft or 448 Kg/sq metre
Hull strength (Relative):
- Cross-sectional: 0,96
- Longitudinal: 1,61
- Overall: 1,01
Hull space for machinery, storage, compartmentation is adequate
Room for accommodation and workspaces is excellent
Good seaboat, rides out heavy weather easily
Ulysses (1914)
Ariadne (1914)
Actaeon (1915)
Unicorn (1915)
Phoebe (1916)
Argo (1916)
Chyba trochę zgniły kompromis, który nikogo szczególnie nie zadowalał. Aczkolwiek oczywiście osadzony w tradycji brytyjskich krążowników pancernych i wczesnych lekkich noszących po dwa działa większe i znacznie więcej mniejszych. Niemniej jednak kierunek ewolucji ku monokalibrowości baterii głównej był przemożny i wskazywał raczej wyraźnie na wadliwość układu mieszanego.
OdpowiedzUsuńNo, komropmis jest dość daleko idący, jak to zwykle bywa gdy brakuje pieniędzy;) Ale jak zauważyłeś - konfiguracja artyleii wpisuje się w tradycję uzbrojenia brytyjskich krążowników. No i nie wyklucza ona "umonokalibrowienia" w przyszłości - poprzez zastapienie dział 190 mm w wieżach działami 152 mm (a może, jak Nelson da, w miejsce pojedynczych wież 190 mm wejdą nawet podwójne wieże 152 mm?). Możliwe, że gdyby okręty powstały, to taka ewolucja miała by szanse zaistnieć.
Usuń2xII 152 mm zamiast 2xI 190 mm — bardzo obiecujący koncept. 2xI 152 mm — trochę mniej, chociaż w sumie 8x152 mm przy 6000 t std tragedii nie robi. Aczkolwiek byłby to jakiś krok w tył wobec koncepcji, w końcu 8 sześciocalówek można byłoby wsadzić od samego początku.
UsuńMożna by, ale tu chodziło o okręt z konkretnym kalibrem - w tym przypadku 190 mm. Jakby od początku miał to być koncept okrętu z samymi 6-calówkami, to na pewno bym się nim nie zajmował, bo ileż można tłuc standardowe, nudne krążowniki, każden jeden taki sam;)
UsuńNo, to oczywiste. Obok jednostek wyprzedzających swoje czasy najciekawsze są w końcu różne ślepe uliczki czy dziwactwa, siłą rzeczy odchodzące od standardu/optimum.
UsuńPo I W.Ś. zostało kilka kadłubów krążowników ,,Coln" można jeden z nich ukończyć jako transportowiec wodnosamolotów ,a drugi jako krążownik półciężki ,jak na swoją wyporność były dość dobrze uzbrojone i spory ,ciężarowy zapas modernizacyjny /4wt600mm i 200min/, przy takiej wymianie możliwe że weszłoby 6x190/2. IDSM
OdpowiedzUsuńAle kto by miał te konwersje zrobić? Niemcy raczej nie bo przegrali wojnę i nikt by im na to nie pozwolił (zreszta i tak mieli inne kłopoty na głowie). Więc Brytyjczycy (kaliber 190 mm by na to wskazywał), ale z kolei torpedy 600 mm to wynalazek niemiecki. Zresztą, czy Brytyjczycy by się tym zajmowali, gdy po wojnie raczej redukowali niż rozbudowywali flotę? Inna opcja, to przejęcie kadłubów i porzebudowa w celach spekulacyjnych - dla jakiegoś kraju trzeciego ;)
UsuńMmmm nie :P Co prawda umieszczenie dział w linii to postęp i oszczędność ciężaru, ale te 152-tki w superpozycji wyglądają pokracznie. No i w stosunku do poprzedniego projektu jeden węzeł więcej kosztem osłabienia siły ognia i rozwalenia artylerii na dwa kalibry.
OdpowiedzUsuńAle też na niemal 1000 ton mniejszej wyporności. Ale zgadzam się, poprzedni typ był fajniejszy. Niestety, kompromisy na ogół mają to do siebie że nikogo nie zadowalają ;)
UsuńRzeczywiście Brytyjczycy byli przywiązani do koncepcji krążowników z jednolufowymi wieżami. Jestem jednak zdecydowanym przeciwnikiem takiego układu. Próby wstrzelania się w bitwie morskiej, mając do dyspozycji (tak jak tutaj) dwie lufy, jest niemal bez szans.
OdpowiedzUsuńDużo sensowniejsze byłyby tutaj wieże IIx152 (zamiast Ix190), ale to byłoby dużo za wcześnie dla RN (na krążownikach „lekkich” pojawiły się dopiero po PWS).
Skoro nie możemy zastosować wież IIx152, to znacznie bardziej podobałby mi się pomysł krążownika typu „super town” na tym kadłubie. Mianowicie zamiast wież 190 byłyby 3 stanowiska 152 (jedno na dziobie, 2 na rufie, jedno za drugim). Wszystkie stanowiska typy „deck mount” z maskami. Pancerz i zasięg bez zmian. Delikatna korekta parametru „trim” (żeby uzyskać „steady gun platform”). Wówczas możemy z tego okrętu uzyskać 29w.
H_Babbock
A jednak - stosowali dość często podobny koncept - np. krążowniki z 2z152 i resztą 102 mm (Bristol, Arethusa, wczesne typy C). Zapewne chodziło o to, by mieć na pokładzie względnie (w stosunku do rozmiarów okrętu) potężny kaliber, a odpowiednią ilość luf zapewniały działa mniejszego kalibru. Kwestią wstzrliwania widocznie aż tak się nie martwili - w końcu i zasięgi mniejsze, i szybkostrzelność większa niż ciężkich dział na drednotach, i nikt nie przewidywał, że te krążowniki będą prowadziły ogień na 20 km. Ten okręt można potraktować jako przeskalowaną w górę wersję tych rzeczywiście istniejących w Royal Navy jednostek, i moim zdaniem - w kontekście problemów finansowych - uznać za dość prawdopodobne. Poza tym - wstrzeliwać się można nie tylko z 7,5-calówek, ale też z 6-calówke.
Usuńps. zmiana 2x190 na 3x152 pozwala na wzrost prędkości do 28,1 w. (przy pozostałych parametrach nie zmienionych). Czy warto - niech każdy oceni. Obiektywnie pewnie tak, ale okręt z działami 190 mm jest jednak znacznie bardziej interesujący;)
UsuńOczywiście zgoda, że w RN długo stosowano układ dwóch luf arterii głównej. I szczytowym przykładem miał być Furious. Wydaje mi się jednak, że w działaniach bojowych taki układ nie sprawdzał się za dobrze.
UsuńDla uzyskania 29w prędkości kluczowe okazało się rezygnacja ze stanowisk 152mm typu „Mount&Hoist” (czyli pokładowe z wbudowanym systemem podawania amunicji) na rzecz prostego „Deck Mount”.
Dla zainteresowanych: likwidacja dział 152 pozwoli na uzbrojenie 2xIIx190 i prędkość 28,2w albo 3xIIx190 i prędkość 27w.
H_Babbock