Przy okazji dyskusji nad małym krążownikiem chińskim (post z 8 listopada 2022 r.), padła propozycja budowy go na eksport m.in. dla Syjamu. Postanowiłem projekt trochę przerobić i oto efekt. Okręt został powiększony, dostał piątą wieżę (ma teraz układ niczym japońskie krążowniki ciężkie) i jest nieco szybszy od protoplasty. Nazwy nie są przypadkowe – bowiem traktuję ten typ jako alternatywę dla typu Taksin budowanego we Włoszech. Od tamtych okrętów „moje” krążowniki są mniejsze, ciut lżej opancerzone, nie przewidziałem w nich ubocznych funkcji transportowych, ale za to są nieco szybsze i mają większą siłę ognia. Nieskromnie też stwierdzę, że są ładniejsze;) Myślę, że to interesująca propozycja.
Taksin, siamese light cruiser laid down 1937 (Engine 1938)
Displacement:
4 001 t light; 4 214 t standard; 4 540 t normal; 4 800 t full load
Dimensions: Length overall / water x beam x draught
461,82 ft / 455,97 ft x 45,54 ft x 15,62 ft (normal load)
140,76 m / 138,98 m x 13,88 m x 4,76 m
Armament:
10 - 5,51" / 140 mm guns (5x2 guns), 83,72lbs / 37,97kg shells, 1914 Model
Quick firing guns in deck mounts with hoists
on centreline ends, majority forward, 2 raised mounts - superfiring
4 - 2,99" / 76,0 mm guns in single mounts, 13,39lbs / 6,07kg shells, 1928 Model
Anti-aircraft guns in deck mounts
on side, all amidships, all raised mounts - superfiring
6 - 0,98" / 25,0 mm guns (2x3 guns), 0,48lbs / 0,22kg shells, 1935 Model
Anti-aircraft guns in deck mounts
on centreline ends, evenly spread
4 - 0,98" / 25,0 mm guns in single mounts, 0,48lbs / 0,22kg shells, 1935 Model
Anti-aircraft guns in deck mounts
on side, all amidships, all raised mounts - superfiring
Weight of broadside 896 lbs / 406 kg
Shells per gun, main battery: 240
6 - 21,0" / 533 mm above water torpedoes
Armour:
- Belts: Width (max) Length (avg) Height (avg)
Main: 2,01" / 51 mm 158,07 ft / 48,18 m 17,75 ft / 5,41 m
Ends: 0,98" / 25 mm 152,07 ft / 46,35 m 4,79 ft / 1,46 m
145,83 ft / 44,45 m Unarmoured ends
Main Belt covers 53% of normal length
Main belt does not fully cover magazines and engineering spaces
- Torpedo Bulkhead:
0,71" / 18 mm 310,14 ft / 94,53 m 16,01 ft / 4,88 m
- Gun armour: Face (max) Other gunhouse (avg) Barbette/hoist (max)
Main: 0,98" / 25 mm 0,98" / 25 mm 0,98" / 25 mm
- Armour deck: 0,98" / 25 mm, Conning tower: 2,99" / 76 mm
Machinery:
Oil fired boilers, steam turbines,
Geared drive, 2 shafts, 47 408 shp / 35 366 Kw = 30,50 kts
Range 5 000nm at 14,00 kts
Bunker at max displacement = 586 tons
Complement:
276 - 359
Cost:
£2,268 million / $9,072 million
Distribution of weights at normal displacement:
Armament: 112 tons, 2,5%
Armour: 727 tons, 16,0%
- Belts: 290 tons, 6,4%
- Torpedo bulkhead: 130 tons, 2,9%
- Armament: 40 tons, 0,9%
- Armour Deck: 250 tons, 5,5%
- Conning Tower: 18 tons, 0,4%
Machinery: 1 298 tons, 28,6%
Hull, fittings & equipment: 1 818 tons, 40,1%
Fuel, ammunition & stores: 539 tons, 11,9%
Miscellaneous weights: 45 tons, 1,0%
Overall survivability and seakeeping ability:
Survivability (Non-critical penetrating hits needed to sink ship):
4 503 lbs / 2 042 Kg = 53,8 x 5,5 " / 140 mm shells or 1,0 torpedoes
Stability (Unstable if below 1.00): 1,26
Metacentric height 2,3 ft / 0,7 m
Roll period: 12,5 seconds
Steadiness - As gun platform (Average = 50 %): 44 %
- Recoil effect (Restricted arc if above 1.00): 0,46
Seaboat quality (Average = 1.00): 0,77
Hull form characteristics:
Hull has a flush deck
Block coefficient: 0,490
Length to Beam Ratio: 10,01 : 1
'Natural speed' for length: 21,35 kts
Power going to wave formation at top speed: 60 %
Trim (Max stability = 0, Max steadiness = 100): 50
Bow angle (Positive = bow angles forward): 12,00 degrees
Stern overhang: 1,51 ft / 0,46 m
Freeboard (% = measuring location as a percentage of overall length):
- Stem: 20,44 ft / 6,23 m
- Forecastle (16%): 15,45 ft / 4,71 m
- Mid (50%): 14,96 ft / 4,56 m
- Quarterdeck (18%): 14,96 ft / 4,56 m
- Stern: 13,98 ft / 4,26 m
- Average freeboard: 15,36 ft / 4,68 m
Ship tends to be wet forward
Ship space, strength and comments:
Space - Hull below water (magazines/engines, low = better): 203,5%
- Above water (accommodation/working, high = better): 114,4%
Waterplane Area: 13 710 Square feet or 1 274 Square metres
Displacement factor (Displacement / loading): 106%
Structure weight / hull surface area: 81 lbs/sq ft or 396 Kg/sq metre
Hull strength (Relative):
- Cross-sectional: 0,97
- Longitudinal: 1,35
- Overall: 1,00
Hull space for machinery, storage, compartmentation is extremely poor
Room for accommodation and workspaces is adequate
Poor seaboat, wet and uncomfortable, reduced performance in heavy weather
1 seaplane
2 depth charge throwers
Taksin (1938)
Naresuan (1939)
Przyjemny dla oka widok, chociaż... Sądzę, że budowane w tym czasie okręty miałyby układ wież na dziobie zbliżony raczej do typu Mogami, a nie starszych CA, ponieważ dawał on dwie korzyści.
OdpowiedzUsuń1. Pozwalał na zwiększenie siły ognia w kierunku dziobu;
2. Dawał większą kubaturę nadbudówek, które pozostawały w zwartym układzie.
Moją wątpliwość wzbudza układ dalocelowników AG na wieży dowodzenia. Nie kojarzę dwóch takich urządzeń na japońskich krążownikach, a Ty je wstawiłeś. Brakuje mi natomiast dalocelowników plot, które powinny być po bokach wspomnianej wieży. Można to zrzucić na karb eksportu i życzeń klienta, ale dla japońskich projektów jest nietypowe.
Na koniec dodam, że podobają mi się sylwetki nr 4 i 5 pomimo tego, że są w gładkim malowaniu.
Peperon
Przyznaję rację Twoim argumentom co do rozkładu artylerii. Natomiast rozmieszczając ją sugerowałem się innym projektem japońskim dla Chin, gdzie cała artyleria na dziobie została jednak ustawiona w piramidkę: https://forum.warthunder.com/t/icn-rocn-plan-general-discussion/665/8
UsuńCo do rozkładu dalocelowników, to rysunek powstał na bazie szkiców wspomnianego krążownika dla Chin, gdzie były 2 dalocelowniki na nadbudówce dziobowej, w osi symetrii okrętu. Możliwe, że jeden z nich miał być dla art. plot.
dV
Twoje wyjaśnienie trochę zmienia sytuację, ale mimo wszystko trzymałbym się oryginalnych japońskich wersji. Ale w sumie jest w porządku.
UsuńPeperon
Bardzo interesująca propozycja. Okręt ciekawszy d oryginalnego konceptu realizowanego w Italii.
OdpowiedzUsuńŁK
Cieszy mnie ta opinia:)
UsuńdV
W tym przypadku znika już problem z OPL wskazywany w pierwotnej wersji. Do przedstawionej trudno mieć zastrzeżenia. W ogóle okręty mogłyby być ciekawe jako baza do opracowania wersji w postaci krążownika przeciwlotniczego już dla Połączonej Floty — 10 dział DP 127 mm, więcej 25 mm w miejsce zbędnych wtedy 76 mm i powstaje ciekawy odpowiednik typu „Dido”.
OdpowiedzUsuńSłuszna uwaga. Koncept zaproponowany przez dV jest doskonałym punktem wyjścia do projektu japońskiego krążownika przeciwlotniczego. Osobiście, od schyłku 1942 r., widziałbym (jako uzbrojenia głównego) zdwojone armaty 100 mm L/65, których balistyka umożliwiała skuteczny ogień na pułapie przekraczającym 11000 m, przy szybkostrzelności przekraczającej 15 rpm.
UsuńŁK
Ciekawy pomysł. Był już kiedyś krążownik plot dla Japonii wg realnie istniejącego projektu, ale co szkodzi opracować alternatywę. A nawet dwie - jedna z działami 127 mm, drugą ze 100 mm. Te drugie były produkowane już bodaj od 1940 r., więc teoretycznie mogły by trafić na pokład krążownik plot. nawet nie tak późno. Oczywiście, o ile by produkcja byłą na tyle masowa, że nie trzeba by czekać, aż w pierwszej kolejności dostaną je inne okręty. To, mam wrażenie, mógłby być największy problem.
UsuńdV
Dwa podtypy różniące się typem zastosowanych dział DP byłyby jak najbardziej do wyobrażenia, zresztą też przez analogię do „Dido”.
UsuńNie widzę problemu żeby narysować 2 warianty :)
UsuńdV
Setki będziesz rysował w wieżach a'la Yamato, czy z maskami jak na Oyodo ?
UsuńPeperon
Jeszcze się nie zastanawiałem, jestem otwarty na sugestie;) najbardziej podobają mi się stanowiska z Akizuki, ale zobaczymy.
UsuńdV
Problem w tym, ze były bardzo duże.
UsuńPeperon
Ale skoro na Aklizuki weszły 4 szt., to tu chyba 5 (zakładam wymianę w proporcji 1 do 1) nie powinno stanowić problemu? Wstępna przymiarka "rysunkowa" wskazuje, że nie powinno być większego kłopotu z ich pomieszczeniem na tym kadłubie.
UsuńdV
Prawdę mówiąc, to stanowiska wieżowe dział 127 mm z Yamato były zgrabniejsze.
UsuńPeperon
Zgadzam się z Kolegą Jasta, że trudno mieć zastrzeżenia, ale... coś mi się nie zgadza. Typy „Nagara” czy „Sendai” mając 1000 t standard więcej przy porównywalnym opancerzeniu były uzbrojone tylko w siedem pojedynczych 140. Do tego (ponoć) rozwijały 35 - 36 w. A mniejszy o 1000 ton „Tenryu” miał tylko 4 x 140 (analogiczne opancerzenie i 33 w). No i powstały znacznie wcześniej, a z upływem lat wyporność budowanych jednostek, chociażby w relacji do uzbrojenia, jednak relatywnie rosła. Tak więc dziesięć dział takiego kalibru (fakt, niezbyt imponujący, ale jednak swoje waży) plus – powiedzmy – średnie opancerzenie i przyzwoita prędkość wydają mi się mało realne przy tak skromnej wyporności i specyfice japońskiego budownictwa.
OdpowiedzUsuńW kwestii malowania wybieram dwa ostatnie – groźnie się prezentują.
Aleksander
Kluczowa jest właśnie ta prędkość, we wspomnianych okrętach znacznie wyższa niż 30 w. okrętów Syjamskich. W dodatku osiągnięta znacznie wcześniej, zatem przy niższym poziomie technologicznym, co przekłada się wymiernie na cięższe maszyny. Tenryu to okręt wręcz o 20 lat starszy, co jest różnicą znaczącą. Żeby nie być gołosłownym - symulacja wskazuje, że przy zastosowaniu silników z 1918 r. Taksin wyciągnąłby jakieś 28 w.
UsuńdV
Okręt wizualnie bardzo ładny, ale tak przeciążony uzbrojeniem, ze aż się zastanawiam, jak to Springsharp zniósł. Z komunikatów ostrzegawczych widać, że poświęcono właściwości morskie, a i zasięg. Gdyby - jak w chińskim projekcie sprzed 2 lat - usunąć dodaną wieżę, to przy zachowaniu wyporności byłoby mniej problemów z użyciem głównego uzbrojenia przy gorszej pogodzie, a może i zasięg by się powiększył. Pozostałby jednak problem taki, że potencjalni przeciwnicy tej samej klasy byliby silniejsi, a z siłownia tej mocy byłoby mu ciężko oderwać się od przeciwnika. By stać się pełnowartościowym krążownikiem, zdolnym do efektywnego pełnienia np funkcji korsarskich, okręt powinien "urosnąć", co najmniej 1.5 tys. ton, dysponując większym zasięgiem, a także prędkością. W przedstawionej postaci nadawałby się do pokazywania bandery oraz wsparcia posiadanych przez flotę Syjamu 2 małych pancerników obrony wybrzeża, co notabene w historycznych realiach mogłoby się w konfrontacji z francuskimi silami kolonialnymi przydać. Ale i wtedy wersja "odchudzona" o 2 armaty, ale o lepszych właściwościach morskich (stwarzających artylerzystom bardziej komfortowe warunki pracy) poradziłaby sobie lepiej.
OdpowiedzUsuńKK
Istotnie, takie były kompromisy, które zostały poczynione. Wydaje się jednak, że było by to uzasadnione w przypadku specyficznego klienta, jakim był Syjam, nie potrzebujący okrętów o charakterystykach oceanicznych, a budujący flotę raczej do obrony wybrzeża. Przy tym założeniu, takie krążowniki wydają się cennym uzupełnieniem okrętów stricte obrony wybrzeża, takich jak :POW typu Sri Ayuthia czy ich alternatywnych wersji jakie kiedyś prezentowałem (okręty z 8x203). Myślę, że we współdziałaniu z nimi 2 Taksiny każdemu przeciwnikowi sprawiły by spore kłopoty, a często przywoływana bitwa pod Ko Chang na pewno nie wyglądała by tak, jak w rzeczywistości.
UsuńdV
Słusznie! Jeśli ma być realistycznie, to w przedstawianych propozycjach okrętów alternatywnych muszą się również pojawiać te, które są "wet and uncomfortable"! :)
UsuńŁK
Gdyby tylko celnie strzelały, to były w stanie rozwalić francuski krążownik bez Thoumburi...
UsuńPeperon
W tym celnym strzelaniu sęk — w istocie największym problemem w starciach takich nowych flot ze starymi i doświadczonymi w sztuce była nie tyle charakterystyka samego sprzętu, co poziom wyszkolenia i dowodzenia. O ile samych marynarzy do wypełniania funkcji dawało się wyszkolić w miarę łatwo, o tyle uzyskanie sprawnego dowodzenia okrętem było trudne, nie mówiąc już o sztuce dowodzenia całym zespołem.
UsuńProblem w tym, że poziom wyszkolenia całkowicie wymyka sie symulacjom w springsharpie. Niestety, trzeba się liczyć z tym, że nie byłby najwyższy, dlatego tak ostrożnie wypowiedziałem się co do alternatywnej bitwy pod Ko Chang. Oczywiście, dobrze wyszkoleni marynarze syjamscy rozstrzelali by La Motte'a zapewne bez większych problemów.
UsuńdV
Trzeba uznać, że nominalnie krążowniki syjamskie miałyby zdecydowaną przewagę. A że przełożenie parametrów nominalnych na wynik walki nie jest proste, to już nie wina Springsharpa.
UsuńJasne, że w springsharpie nie da się zasymulować poziomu wyszkolenia załogi - symuluje on jedynie parametry techniczne. Ale jednak istnieje związek pomiędzy jakością pracy załóg a warunkami tejże pracy. Jeśli okręt bardzo kołysze, a stanowiska armat są zalewane przy nieco większej fali (lub prędkości) to celnego ognia nie będzie.
UsuńKK