Podsumowanie przebiegu działań wojennych

Wojna skończona, czas więc na podsumowanie strat i wyciagnięcie wniosków. Wbrew pozorom wynik zmagań nie stanowi dla naszej floty powodu do wstydu. Straciliśmy co prawda więcej okrętów wojennych niż przeciwnik, ale sumaryczna wyporność zatopionych jednostek japońskich jest większa. Ponadto, całkiem spore okazały się straty japońskiej żeglugi cywilnej – na co złożyły się jednostki zatopione bądź zagarnięte przez nasze krążowniki pomocnicze, zniszczone w czasie rajdu na Formozę, jak również utracone przez wroga jako brandery w czasie prób zablokowania portu Haikou.

Przechodząc do konkretów, strona polska utraciła:

Pancernik Kazimierz II Sprawiedliwy, stary krążownik pancerny Władysław Łokietek, krążowniki pancernopokładowe Stefan Czarniecki, Cedynia i Leander, krążowniki pomocnicze Hajnan i Dedal, stawiacz min Bałtyk, niszczyciele Tornado, Halny i Monsun, torpedowce Czujny i Sęp, kanonierki Bellerofont, Smok, Perun, Kraken i Menelaos, kanonierki torpedowe Taku, Orion i Talos oraz patrolowce Kormoran i Czajka. Łącznie 23 jednostki o wyporności 41.999 ton. Do tego utracono 1 liniowiec pasażerski zaadaptowany do roli transportowca wojska – Warszawa o pojemności 7.850 BRT.

Z kolei straty floty japońskiej (tylko w starciach z flotą polską bądź w wyniku jej działań) obejmowały 16 jednostek, w tym: pancerniki Chin Yen i Mikawa, krążownik pancerny Yakushi, krążowniki pancernopokładowe Akashi, Matsushima i Takasago, krążowniki pomocnicze Daichu Maru i Dainan Maru, niszczyciel Kagero, torpedowce Fukuryu, Sghirataka, Hayabusa i 75 oraz kanonierki pomocnicze Kosho Maru, Kagawa Maru i Yoshidagawa Maru – łącznie 47.900 ton. Poważnie uszczuplony został japoński tonaż handlowy – straty bezpowrotne objęły bowiem 30 jednostek: Aikawa Maru, Ashin Maru, Tedorigawa Maru, Kwaiju Maru, Bankoku Maru, Zinbu Maru, Sakai Maru, Saikyo Maru, Otowa Maru, Himeno Maru, Ataka Maru, Fukuoka Maru, Kumamoto Maru, Ise Maru, Urado Maru, Aichi Maru, Karasaki Maru, Mandasan Maru, Hako Maru,  Kisshin Maru, Akashi Maru, Awa Maru, Okinawa Maru, Ryuyo Maru, Hinode Maru, Ceylon Maru, Shigizan Maru, Hiroshima Maru, Fushiki Maru, Yasukuni Maru o łącznej pojemności aż 81.427 BRT. W powyższej liczbie nie ujęto jednostek państw neutralnych posłanych na dno bądź zagarniętych w związku z przewożeniem przez nie kontrabandy.

Na podstawie przebiegu działań wojennych wyciągnięto następujące wnioski:      

- wzrost znaczenia broni minowej i prawdopodobny duża jej rola w ewentualnym przyszłym konflikcie zbrojnym, co powoduje konieczność budowy specjalistycznych okrętów – trałowców oraz stawiaczy min,

- wzrost dystansu walki na morzu, co wymusza w przyszłości budowę okrętów monokalibrowych, bez drugiego kalibru artylerii głównej, którego skuteczność w takiej sytuacji była by ograniczona,

- duża rola manewru i prędkości w bitwie artyleryjskiej. Przyszłe „capital ships” powinny łączyć w sobie cechy pancernika i wielkiego krążownika pancernego,   

- niedostatek w składzie floty jednostek pomocniczych niektórych klas – jak np. warsztatowca czy transportowców wojska. Przydałby się też nowy węglowiec, do uzupełnienia posiadanego jedynaka,

- nie spełniły swojej roli małe krążowniki, tego typu jednostki nie mają w przyszłości większej racji bytu. Konieczne jest budowanie większych i silniejszych okrętów tej klasy. Typ Warszawa może być dobrym punktem wyjścia do budowy nowego typu krążownika pancernopokładowego ze wzmocnionym uzbrojeniem,

- skuteczność uzbrojenia torpedowego niszczycieli (zatopienie pancernika Mikawa). Przyszłe jednostki tej klasy winny cechować się dużą liczbą wyrzutni torped.

ps. Również zapisałem się do toplisty. Zapraszam do klikania, głosowania i oceniania:-)